190. Naar Greetsiel

Het regent tijdens ons avondpalaver. Gelukkig worden we gastvrij uitgenodigd door de bemanning van de Freya om bij hen aan boord te komen. Volle bak in de Delphia: met 12 man zitten we in de kajuit. Nou ja, zitten; er zijn ook een paar staanplaatsen in gebruik. De waterlijn zakt gelijk centimeters. We komen tot het besluit dat Juist hiervandaan moeilijk tot niet te bereiken valt. Enerzijds door een van onze boten die iets meer diepgang heeft en anderzijds omdat het water laag staat omdat het net nieuwe maan is geweest. Een goede optie is het kustplaatsje Greetsiel. Een leuk stadje met een mooie vissershaven naar het schijnt. Wat betreft het weer: we besluiten het nog even aan te zien.

's Ochtends als we nog in bed liggen, regent het. Maar tijdens het palaver op het terras van het havenrestaurant, schijnt uitbundig de zon. We zitten er heerlijk. De grote windmolen op het terrein geeft  windsnelheden aan tussen eind 4 en begin 5 Beaufort. De windrichting is gunstig, het tij is goed; om half 3 vertrekken we zodat we vanaf 4 uur de eerste ondiepten kunnen passeren.

Het eerste stukje Borkum uit, motoren we gezamenlijk tegen de wind en de stroom in. Daarna zwenken we de brede zeearm van de Eems op. Alhoewel we met weinig zeil varen, gaan we als een speer. We moeten ons best doen om onder de 7 knopen snelheid te blijven. Eerst al het eerste rif erin, daarna de fok weg en later ook nog het tweede rif erin. We halen alles uit de kast om niet te vroeg bij de ondieptes te komen. Het waait flink en de stroom zet ons ook nog eens hard de goede kant op. Onze timing klopt gelukkig aardig. We zijn op tijd bij onze "afslag". 

Het gaat steeds harder waaien. Bij vlagen waait het begin windkracht 6. Daar is in geen van de weerberichten over gerept. Wat me tegenvalt zijn de hoge, steile golven. Ik dacht eigenlijk dat die zich op het Wad met al zijn zandbanken niet konden opbouwen. Helaas. We zetten weer wat zeil bij want er is snelheid nodig om er doorheen te komen. We schieten over de platen. Best tricky want er is geen tijd om goed naar de dieptemeter te kijken. Het is ook moeilijk om met die snelheid de kleine tonnen te onderscheiden: ze liggen ver uit elkaar en zijn slecht zichtbaar op afstand. Daarbij wisselt halverwege de betonningsrichting ook nog een keer. De Duitse kaart is niet altijd even duidelijk. Op een gegeven moment moet er een stukje aan de wind gevaren worden. Dat is even afzien met deze wind en golven. Het gaat flink tekeer. 

Vlak voor de aanloop van Greetsiel heerst er verwarring alom. Niemand begrijpt goed hoe we geacht worden binnen te varen. Er staan tonnen, prikken, groen en rood, alles door elkaar. Even zijn we de draad kwijt. Rustig aanvaren is er niet bij want de golven gooien ons heen en weer, de wind loeit door de verstaging en een rem zit er niet op... Snel een beslissing nemen is het devies. Gelukkig gokt iedereen goed en komen we allemaal heelhuids bij de sluis aan; min of meer beduusd van al dat geweld.

We zakken met een sneltreinvaart enkele meters naar beneden en motoren even later het vlakke landschap van een natuurgebied in. De weg naar Greetsiel is nog lang. We ruimen ondertussen op en komen weer een beetje bij. Het was heel inspannend varen met hoge golven en harde wind, over ondieptes en doorlopend speurend naar tonnen. In Greetsiel meren wa af in een mooie jachthaven met een motorschip als club- en sanitairgebouw. Het ziet er prima uit. 

We zijn moe, opgelucht en trots op onszelf dat we het toch maar geflikt hebben onder deze omstandigheden. We nemen gezamenlijk een borrel op de goede afloop. Een heleboel mensen in de kuip van de Svaj (de loosgaten beginnen water te maken) en de rest op de steiger.

We zijn het er unaniem over eens dat we lekker uit eten gaan. We hebben het verdiend vinden we zelf. Eettentjes zat in het dorp. We gaan in een biertuin zitten en maken de ober bijkans gek. Hij begrijpt niets van onze half Nederlandse half Duitse bestellingen. Auke drijft hem helemaal tot waanzin wannneer deze hem duidelijk probeert te maken dat hij zijn gerecht zonder champignons wil. Na afloop ook nog eens allemaal apart afrekenen: de arme man kan vannacht wel nachtmerries van ons hebben. Wij hebben het ondertussen reuze gezellig. We hebben genoeg beleefd vandaag en we stromen nog over van de adrenaline. We zijn erg luidruchtig en dat komt niet alleen van de drank...