194. Naar Langeoog

Die beslising blijkt niet zo moeilijk. De wind en het weer zijn goed en er is 10 cm opwaaiing. Dat geeft de Noest wat extra ruimte onder de kiel.

Om half 9 maken we los en verlaten we Norderney. Het wordt weer een fantastische tocht. Genoeg wind maar niet te veel, veel zon en een heerlijke temperatuur. Waar hebben we dat aan verdiend? Onderweg komen we een zandplaat vol zonnende zeehonden tegen; een prachtig gezicht.  
We schuiven allemaal zonder problemen de wantijen over. Eerst passeren we het Nordeneyer Wattfahrwasser. Daarna pakken we een stukje zeegat tussen Norderney en Baltrum mee. We gaan verder door het Baltrumer Wattfahrwasser en daar passeren we mooi op tijd het meest ondiepe stuk: 1.60 m meten we. De boot van Nico is 1.45 m diep, dus veel houdt hij onder de kiel niet over. Gelukkig is het water rustig en merkt hij er verder niets van. We liggen bij elkaar aan de steiger. De havenkom in Langeoog is groot maar desondanks doet het toch heel knus aan. Hier vermaken we ons wel! 


Gerard heeft zo'n trek dat hij direct na aankomst aan zijn lunch begint. Hij heeft zelfs geen tijd om zijn zwemvest uit te trekken...


Er rijdt een gratis treintje van de plek waar de veerboot uit Bensersiel aankomt naar het centrum. De meesten van ons maken dankbaar gebruik van deze voorziening en laten zich naar het dorp Langeoog tuffen.


Een paar winkelstraatjes en weer de onvermijdelijke hotels, pensions en Kurorten. Mooie paden naar het strand en strandtenten op AAAAAAAA-locatie met uitzicht over de duinen en de zee. Een keer raden wat we doen... Alle lof voor Dirk en Fre die heel actief het eiland per fiets verkennen.


Bij terugkomst in de haven wacht een verrassing. Voor sommigen van ons in elk geval... Al onze boten liggen droog. Weggezakt in de prut. Bijna de hele haven is een grote plak slijk. 



Joost denkt dat het zand is, dat hij erop kan staan en dat hij naar de overkant van de steiger kan lopen. Dat is even een misrekening. Hij had niet verwacht dat hij er direct tot zijn middel in zou zakken... Hilariteit alom. Joost zelf schrikt zich rot. Saskia kan hem gelukkg aan zijn armen uit de modder omhoog trekken. Het schoonspuiten daarna valt nog niet mee. De dikke, vette drab kleeft aan zijn lijf en kleren. 



We nemen nog maar een wijntje en genieten nog lang na van het prachtige weer, het mooie uitzicht en de leuke haven.

1 opmerking:

  1. Erg leuk om de verhalen te volgen van jullie. Groetjes aan de bemanning van de Eclipse. Lennie, Jeroen, Yoeri en Sjoerd Becker.

    BeantwoordenVerwijderen