Vandaag zijn we met de Toerzeilers een dagje uit naar Den Helder. Het is mooi weer. Té mooi eigenlijk, want met dit weer hadden we de boot ook in de was kunnen zetten. Maar afspraak is afspraak. We weten hoe vervelend het is als leden zich voor een evenement opgeven maar uiteindelijk op het laatste moment afzeggen of zelfs niet op komen dagen. Heel irritant is dat voor een organisator, want je hebt een heleboel tijd en geregel in zo'n evenement zitten.
Ons eerste doel is het Marineterrein in Den Helder. We moeten stoppen bij een wachtpost, de auto uit en onze legitimatie overleggen. We zijn al aangemeld door de Toerzeilers maar alle gegevens worden nauwgezet ingevoerd en gecontroleerd. We tekenen een briefje en krijgen dat mee. Op naar het gebouw waarin het Kustwachtcentrum is gevestigd. Overal op het immense terrein lopen (vooral) mannen in diverse uniformen in het wild rond. Hier en daar is een groepje aan het sporten.
Bij de receptie van het betreffende gebouw leveren we ons briefje in en krijgen we een bezoekerspasje uitgereikt. Met dat pasje gaan diverse deuren voor ons open. Ook een draaideur waarin Elly van de 'Noest' later gelijk vast komt te zitten...Twee families komen maar niet opdagen en na een telefoontje blijkt dat ze in een 'hok' zitten te wachten op iemand die ze komt ophalen, want ze mogen van de wacht niet door. Ze zijn duidelijk door een andere ingang op het terrein gekomen.
Nadat het misverstand opgehelderd -en de groep compleet- is, neemt de PR-juffrouw ons mee naar een rommelig zaaltje en trakteert ze ons op een presentatie over de taken van de Kustwacht. De juffrouw had iets beter haar huiswerk moeten doen, want de presentatie loopt niet geheel vlekkeloos en van de actualiteit heeft ze geen kaas gegeten. Enfin, we zijn misschien ook wel te kritisch.
Daarna neemt ze ons mee naar het operationele centrum van de Kustwacht. Een zaal met een stuk of vijf mensen achter werkstations en grote schermen op de muur.
Er is toevallig geen actie gaande. Nou ja, dat is eigenlijk niet geheel toevallig want als dat wel het geval was geweest, hadden we niet naar binnen gemogen. Een van de werknemers heeft dus tijd om ons een en ander uit te leggen. Interessant om te zien wie er nu aan de andere kant van de marifoon zit als wij de Kustwacht oproepen.
Na een gezellige lunch wandelen we naar het vernieuwde Reddingmuseum. Op zich een leuk museum, maar we zijn er net voor de grote renovatie/verbouwing al een keer geweest. Behalve de ingang is er niet zo heel veel veranderd. We zitten gezellig met de vrijwilliger die speciaal voor ons groepje het museum heeft geopend (het is normaal op maandag gesloten) op een bankje te kletsen en te kijken naar de andere vrijwilligers. Veelal oudere mannen die de oude reddingboten die voor het museum afgemeerd liggen, aan het verven en poetsen zijn.
Halverwege de middag rijden we naar huis. Het was een gezellige dag. We hebben weer wat oude bekenden ontmoet en lekker bijgepraat. Rijdend door Den Helder zien we in een dok het visserschip liggen dat vorige week nog voor heel wat paniek zorgde. We hebben toen thuis op de bank de marifooncommunicatie met de Kustwacht en de daarop volgende reddingsactie gevolgd. De vissersboot had zijn schroef half in de schacht hangen en het schip dreef stuurloos richting een booreiland op zee. Nu ligt het hoog en droog in Den Helder en is men een en ander aan het herstellen. Heel toevallig een mooi en toepasselijk einde van ons bezoek.
