4. Naar Engeland

Gelukkig, de boot wordt te koop aangeboden door een officiële makelaar. Dat kost wel een paar duiten extra maar daar staat tegenover dat je voor dat geld zekerheid koopt. Niet onbelangrijk als je in een vreemd land zaken wilt doen en het gaat om een dergelijk bedrag . We speuren het internet af en de informatie die we vinden stelt ons gerust. De makelaar en de eigenaar zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Dat geeft vertrouwen. Lang leve de moderne tijd: een mailtje is gauw verstuurd en het antwoord is nog sneller ontvangen. Gelukkig ligt de boot niet ver van Londen, makkelijk te bereiken dus. Bij de "Medway Yacht Club" in de buurt van Rochester. Ze zal in Noord Engeland of in Wales liggen: dan krab je je nog wel even achter de oren voordat je besluit verdere stappen te ondernemen! We besluiten, heel decadent, een weekendje naar de overkant te gaan om een bootje van 7.35 m te bezichtigen. Als iemand ons dat een paar maanden geleden had voorspeld…Met eigen ogen zien of ze er werkelijk zo mooi uitziet als de foto's doen vermoeden. Stel je voor dat het inderdaad een beauty is en dat we deze kans laten lopen! We nemen de ferry Duinkerken-Dover. 

Met de auto rijden we het laatste stuk richting de Medway. We gaan niet met het vliegtuig: het moet niet al te gek worden! Trouwens, links rijden is heel spannend als je dat nog nooit hebt gedaan… We komen bij de Yacht Club aan. Typisch Engels. `Promoting sailing activities on the River Medway since 1880.` Volgens de bordjes bij de parkeerplaats bestaat het Bestuur uit de nodige Commodores, Duty Officers en een Beachmaster. Dat klinkt toch wel iets nautischer dan bij ons. De boten van de club liggen in de bocht van de rivier elk aan de eigen mooring. Een clubhuis, een helling en een drijfsteiger voor de dinghies maakt het plaatje compleet. De leden zitten buiten in het zonnetje, met een drankje in de hand, heerlijk te genieten van het mooie weer.

Met de "trotboat" worden we overgezet. Daar ligt ze dan. Te zwabberen achter haar mooring. We varen een rondje om haar heen en daarna klimmen we aan boord. Aangenaam kennis te maken: dit is dus de "Marguerita II".

3. Een NB, en dan?

De knoop doorgehakt. Na een jaar of negen om dit ontwerp heen gedraaid te hebben, besluiten we definitief dat we ervoor gaan. De voordelen zoals wij die bedacht hebben in willekeurige volgorde: klein, sterk, grote stabiliteit, kottertuig (kluiver en zelfkerende fok), strijkbare mast, diepgang variërend van 85 cm tot 1.60 m, droogvallen, zeer zeewaardig, praktisch en functioneel. De nadelen: weinig binnenruimte en geen stahoogte. Als je dit plus en minnen lijstje zo leest lijkt de keuze niet moeilijk, toch…? Nu serieus op zoek naar een geschikte NB. Dat valt nog niet mee. Als je bedenkt dat er in totaal zo'n 45 zijn gebouwd, dan kan je op je vingers natellen dat als de boot werkelijk zo goed is als iedereen beweert, er maar zelden een tweedehands exemplaar beschikbaar komt. En dat is ook zo. "Botenbank", "Boten te koop", enfin noem alle websites maar op. Ze staan op onze computer onder Favorieten en we kijken elke dag of er nieuws te melden valt. Nadat we een van de eerste bouwnummers hebben bezichtigd, zakt ons de moed even in de schoenen. Er is redelijk wat aan dit exemplaar vertimmerd en de kwaliteit van de afwerking lijkt toch anders dan wij in gedachten hadden. Gelukkig, het ligt niet aan ons. De eerste paar zijn ooit in Frankrijk gemaakt. Heel toepasselijk met "de Franse slag" wat de afwerking betreft. Bouwer Jan Derks was daar ook erg ontevreden over en heeft toen subiet de bouw naar Polen verplaatst. Daar hebben ze blijkbaar nog wel vaklui die voor een betaalbare prijs een mooie boot kunnen bouwen. Weer zoeken en nu ook maar eens "Googelen". Dat is sterk: er wordt er een te koop aangeboden in Engeland! 

 

We weten wel dat ze overzees ook een schare fans hebben. De NB is inderdaad ideaal voor het scharrelen langs de Engelse kust en het bevaren van de ondiepe getijderivieren. De Engelsen zijn ook zeer gecharmeerd van het klassieke uiterlijk. Wat hen betreft lijken ze wat op de Cornish Crabber. Maar -belangrijk- ze zijn goedkoper en ondieper. Er zijn er ooit een paar geëxporteerd. Dit moet daar dus één van zijn.

2. Waarom een North Beach?

Waarom we een North Beach hebben gekocht? Er zijn inderdaad nog zoveel andere boten. Groter en goedkoper ook.

Maar we vinden haar zo mooi… Het is liefde op het eerste gezicht. Ze is van een aandoenlijke schoonheid; als een klein meisje onder de grote dames. Maar tegelijkertijd stoer, stevig, strak en een streling voor het oog. Ze heeft prachtige proporties, een vleugje elegantie en de belofte van meer: achter haar eigenwijze uiterlijk verbergt ze tal van verrassingen. Alleen op de buitenkant afgaan is gevaarlijk. Dat weten we allemaal. De mooiste meiden zijn soms de vreselijkste vrouwen. Gelukkig wisten we van tevoren dat dit dametje al eerder glansrijk alle toetsen heeft doorstaan. "What you see is what you get." Wat ze belooft maakt ze waar.Als jongere oudere hebben we ook (on-)bewust gezocht naar een boot die voldeed aan de KISS formule: Keep It Short and Simple, en dat wel heel letterlijk genomen. Klein betekent voor ons beter te handelen, lichter en goedkoper in het gebruik. Hoe eenvoudiger hoe minder en hoe makkelijker het onderhoud. Het is een gok: van een grote luxe boot, vooral ontworpen voor een comfortabel verblijf in de haven, naar een klein eenvoudig jachtje vooral bedoeld om fantastisch mee te zeilen. Het is spannend om te zien hoe deze ommezwaai gaat uitpakken. Wat zijn onze ervaringen? Krijgen we spijt als haren op ons hoofd of denken we: hadden we dat maar tien jaar eerder gedaan! Van dit avontuur doe ik in mijn weblog verslag.

1. De geboorte van een blog

Ik houd van schrijven en ik houd van mijn nieuwe boot. Het ligt voor de hand om dan een blog over de nieuwe boot bij te gaan houden. Hoe werkt zoiets? Is dat leuk? Er is maar één manier om daar achter te komen: uitproberen! Dat kost zeeën van tijd. Het vaarseizoen loopt langzamerhand ten einde. Met die tijd komt het dus straks wel goed. Aan de gang dan maar!