215. Hoog en droog

De SYLKE staat weer hoog en droog op de kant.
Met bijna zomerse temperaturen varen we naar de jachthaven. Er zijn best nog wat huurboten onderweg. Fijn voor de verhuurders die zo misschien nog een beetje het slechte voorseizoen kunnen goedmaken. Heerlijk om in je T-shirtje aan de boot te kunnen rommelen. Dat voelt toch heel anders dan met regen en een koude, striemende herfstwind om je oren.

De schroef, de schroefas en de anodes zijn redelijk aangegroeid met zeepokken. Misschien omdat we dit jaar langer dan anders op zout water hebben gevaren? Er lijkt ook wel iets van kalkaanslag op te zitten. De bladen van de schroef bewegen gelukkig nog zonder problemen.

Eenmaal op de plek willen we de vorig jaar gewonnen BOOTZEIL tent eroverheen doen. Dom, dom, dom. Daarmee kan je beter wachten totdat het iets minder dan windkracht 5 waait... Het lijkt wel of we aan het vliegeren zijn.

Vandaag, met alweer heerlijke temperaturen maar nu met wat minder wind, proberen we het weer. Dat gaat een stuk makkelijker... Leek de tent ons eerst vele maten te groot, nu blijkt hij toch heel goed te passen. De voet van de mast steekt over de preekstoel heen en die bedekt hij royaal. Achter komt hij tot over het topje van de mast heen. De Windex halen we voor de zekerheid er maar even af. Zonde als die van de winter knakt.

Onze 'coupenaadjes': zie het witte touwtje achter de bok

Het leuke van deze tent is, dat hij met de mast omhoog ook heel goed gaat passen. Er zijn losse stukken met klittenband tussenuit te halen zodat hij weer korter wordt. Ook van de 'coupenaadjes' ben ik zeer gecharmeerd. We zijn zeer tevreden over hoe het eruit ziet en zeer benieuwd hoe schoon de boot volgend voorjaar weer onder de tent tevoorschijn komt!

214. Winterklaar

Het is herfstvakantie. Het zeilseizoen is voor ons voorbij.

De zeilen hebben we al eerder een dagje in de zon rustig droog laten wapperen. Op de vloer, in de huiskamer, hebben we alle naden nagelopen op beschadigingen; gelukkig hoeft er niets voor reparatie naar de zeilmaker. Hoewel hier en daar een klein beetje vies (het 'weer' erin en spinnenpoep), hoeven we ze alleen maar losjes op te vouwen en op een schone, droge plaats op te bergen.

Met behulp van onze gerepareerde sprenkelbus laten we de mast zakken. De zalingen gaan eraf en alle verstaging wordt netjes aan de mast gebonden.

Alle inventaris gevoelig voor vocht hebben we al uit de boot gehaald: kussens, boeken, linnengoed.  Pakken koffie, thee, frisdrank, soep en makkelijke maaltijden verdwijnen in de berging. Volgend seizoen zijn ze toch over datum en kan ik ze weggooien. Voorlopig hoef ik mijn voorraden thuis niet meer aan te vullen... Anti-slip matjes en keukendoeken doe ik in de was. Bestekbakken worden opgeruimd en schoongemaakt. De ketel, de thee- en de koffiekan krijgen van mij een uitgebreide poetsbeurt aan de binnen- en buitenkant; ze glimmen weer als nieuw. Lekker om in het nieuwe seizoen met een schone boot te beginnen!

Onderwijl stort Bob zich op de motor. Heel benieuwd zijn we naar het dieselfilter. Omdat we vorig jaar schrokken van hoe het filter er toen uitzag, hebben we dit seizoen een SEPAR filter en een De-Bug in laten bouwen. Gelukkig: want behalve dat het filter verkleurd is van de diesel, ziet het er nog brandschoon uit. De investering is waarschijnlijk dus niet voor niets geweest. Dat geeft moed. Mijn ergste droom dat met harde wind op een lager wal met keien de motor niet wil starten of uitvalt, wordt al minder reëel. Het ontluchten is ditmaal een fluitje van een cent.

het oude filter: vol met drab en slijm 

het nieuwe filter: verkleurd maar schoon

Bob wil ook de koelvloeistof vervangen. Een hele klus. Omdat we een groter model motor hebben, is de ruimte om de motor heen maar zeer beperkt. Zegt de handleiding heel optimistisch dat het koelwater met een kannetje bijgevuld moet worden, Bob zou niet weten hoe hij een kannetje in die anderhalve centimeter ruimte boven de dop zou moeten manoeuvreren... Er komt dus wel enige lenigheid en inventiviteit bij kijken.

De boot raakt steeds leger en steeds meer onttakeld. Over een paar dagen varen we de boot naar de winterstalling en gaat ze op de wal. We zijn heel nieuwsgierig hoe onze nieuwe schroef eruit ziet: zou hij heel erg aangegroeid zijn?
Dan gaat onze (op BOOT-Holland gewonnen) boottent er overheen. Benieuwd hoe het past en staat. Wordt vervolgd!

213. Noordwijk

We vieren vrijdag in Warmond de bruiloft van een nichtje. Om 's nachts niet naar huis te hoeven rijden bespreken we een hotel in Noordwijk. Aan de boulevard natuurlijk, want we willen uitzicht op zee!

De hele dag regent het dat het giet. Heel vervelend voor de bruid, heel gevaarlijk op de snelweg en heel jammer voor aan het strand. Van de feestlocatie aan de Kagerplassen zien we niet veel, behalve wat lichtjes in het donker.

De volgende ochtend is het eindelijk droog. We maken een fikse wandeling langs het strand. Vissers zijn bezig met een wedstrijd en de reddingbrigade is druk aan het oefenen. Attent van ze dat ze op deze manier voor wat leuke foto's willen zorgen...

212. Oktober

De mist trekt snel op, de temperatuur is goed en het zonnetje schijnt. En dat voor oktober; je hoort ons niet klagen. Helaas is er bijna geen wind.

Het weer is niet zo geschikt om te zeilen maar wel om alvast wat schoon te maken. De winterstalling kriebels beginnen langzaam te komen. Standaard onttakelen we de boot in de herfstvakantie. Dat duurt nog wel een week of twee. Maar met allerlei verplichtingen in het vooruitzicht is het zomaar zo ver. En dan nog maar afwachten hoe het weer zich houdt. Vorig jaar was het zonnig en warm, maar het kan net zo goed hagelen. Je weet het niet. Dus, toch maar vast beginnen.

Een dankbaar klusje is elk jaar weer het schoonmaken van het teak. Met een schuursponsje en warm water met daarin flink wat soda. Boenen, naspoelen en het ziet er weer uit als nieuw!

Déjà vue die foto's, maar het is ook zo'n prachtig gezicht...

Dit jaar denken we er tijdig aan de hardhouten stootrand ook gelijk mee te nemen. Elk voorjaar ontdekken we te laat dat we hem weer vergeten zijn te schrobben. En ja, dan staat de romp al in de was en dan doe je het niet meer...

De zijflappen gaan eraf en krijgen een flinke boenbeurt van ons. Zoals altijd komen uit alle hoeken en naden spinnen en spinnennesten te voorschijn. We maken korte metten met ze!
De natte banen stof kunnen nog mooi even aan de waslijn te drogen hangen.

We zeilen vandaag dan wel niet maar we vertroetelen ons bootje zodat ze er weer spic en span uitziet! Ook leuk om te doen zo nu en dan. Ze heeft een beetje extra aandacht dubbel en dwars verdiend dit jaar!