193. Norderney

De temperatuur bereikt waarden van rond de 35 graden. Het is bloedheet. Gelukkig staat er wel wat wind. Sommige dapperen zoeken met de fiets het strand op of gaan de stad (of is het een dorp?) in. Wij houden ons een beetje rustig met deze warmte en zitten een groot deel van de middag op het terras van de Yachtclub. In de wind en de schaduw, met respectievelijk een koel glas bier en een glas Prosecco voor ons neus; echt afzien dus. We hebben het volle zicht op de jachthaven en alles wat er in en uit vaart. Zo is het wel uit te houden: vermaak genoeg.

Het gaat harder waaien en de wind wordt vlagerig. De grote parasols bij het restaurant vliegen de lucht in. En zelfs over het dak heen. Even later vliegen er ook pannen van het dak, de serveerster net missend. Bij de boot lopen we ondertussen een heel spektakel mis. De onbemande motorboot waar twee van onze boten tegenaan liggen breekt los. Gelukkig zijn de buren wel aanwezig en kunnen ze de boel net redden. Even later begint de onbemande zeilboot "Waltzing Mathilda" die voor ons ligt, steeds meer achteruit, dichter naar ons toe, te schuiven. Piet legt haar vakkundig aan een paar springen en voorkomt erger. Volgens ons hebben Duitsers niet veel ervaring met springetjes zetten want er liggen meer boten schots en scheef.

Nadat de wind 's middags een paar keer 180 graden is gedraaid, blijft hij 's avonds tijdelijk steken in het noorden. Het koelt heerlijk af. We zitten nog lang buiten en rollen uiteindelijk, moe van de lange, hete dag in ons bedje.

Volgens mij heeft iedereen, ondanks het kabaal van de harde wind, geslapen als een roos. Het is mooi weer. Gelukkig niet zo absurd heet als gisteren. We pakken onze fietsjes en gaan Norderney verkennen. Er komt net een veerboot afgeladen met dagjesmensen aan. Ze lopen als met de rattenvanger van Hamelen in optocht naar het centrum. Wij met onze fietsjes (brutale Hollanders) er dwars doorheen. Eerlijk is eerlijk, het helpt ook niet echt dat hier de wandelaars en fietsers over hetzelfde pad moeten. 

Het is enorm druk in het centrum. De straatjes en de winkeltjes zijn bomvol. In de grote tuin in het centrum is een podium opgebouwd. De WDR verzorgt een rechtstreekse radiouitzending met een Schlagerprogramma. Het talrijke publiek zit of staat in het gras en zingt en deint uitbundig mee. 

Langs de lange, brede boulevard kan je heerlijk lopen en fietsen. Heel veel bankjes en strandstoelen en hier en daar wat eettentjes. Natuurlijk proberen we er een uit. We zitten heel luxe languit te "loungen", uitkijkend over zee. 

Norderney barst van de Kurorten, pensions en hotels. Over "Kurort apotheken" breek je ook je nek. Ik stel me zo voor dat al die hele oude dametjes en mannetjes de hele dag niets anders doen dan pootjebaden, in hun strandstoel zitten, naar de dokter of therapeut gaan en de boekhouding van hun talrijke pillen en drankjes bijhouden. Het lijkt me lang niet een slecht idee om hier een maandje of wat te vertoeven tegen de tijd dat wij hun leeftijd bereikt hebben.

Tijdens het palaver nemen we de verschillende opties voor de dag van morgen door. We besluiten het weer en de hoogte van de op- of afwaaiing af te wachten. Morgenochtend om 8 uur valt de definitieve beslissing.