196. Spiekeroog

Vannacht werd getest of alle boten van boven waterdicht dicht zijn. Het hemelwater komt met bakken naar beneden. Gecombineerd het hele harde wind blijkt dat een betere proefopstelling dan in welk laboratorium dan ook. Om een uur of twee barst er ook nog onweer recht boven onze hoofden los; veel flitsen en harde knallen. Al dat gedonder duurt tot een uur of vier. 
Ik hoor vandaag niemand over lekkages dus ik neem aan dat alle boten ruimschoots door de test heen gekomen zijn.

's Morgens waait het nog steeds heel hard maar langzamerhand trekt de lucht open en wordt het droog. De boot is door al die regen keurig schoon gespoeld; dat scheelt want dat hoeven wij nu niet meer te doen. Zo hebben we toch weer een leuke dag om erop uit te gaan. 

Piet oppert het plan om vanavond met elkaar te gaan eten, een initiatief waar iedereen direct mee instemt. Dirk en Fre zoeken een geschikt eethuisje, terwijl wij zelf een mooie fietstocht door de duinen maken. Iets waar we gisteren niet aan toe gekomen zijn. Zo zijn de taken mooi verdeeld.


Auke en Gretha zijn met boot en al voor een nachtje naar de vaste wal vertrokken. Morgen vindt op de "Goegenoeg" een (geplande) bemanningswissel plaats. Gretha gaat naar huis en een vriend van Auke neemt haar plaats in. In de loop van de dag hoopt hij weer bij de rest aan te sluiten. Saskia en Joost zijn mee met een groep wadlopers, Elly en Nico zijn aan het boodschappen doen. Wigle en Aly zijn het dorp in en Gerard en Eke zijn aan de wandel. Piet en Joke komen we met de fiets in de duinen tegen. Zo vermaakt iedereen zich prima.


Na terugkomst verdwijnen alle fietsjes weer in de respectievelijke boten. Kopje thee, de tocht voor morgen voorbereiden, even douchen en op naar de pizzaman bij het Bahnhof. Het Paarden Bahnhof weliswaar want een echte trein is hier niet, alleen de paard en wagen.

De Bahnhof Pizza-bar blijkt een hele goede keus  te zijn. (Een leuk toeval: de restaurantuitbaatster heet Sylke.) We hebben het er reuze gezellig. Nogmaals dank aan Piet voor het goede idee en aan Dirk en Fre voor de uitvoering ervan. De ambiance is prima, het eten is heerlijk, de drank vloeit rijkelijk en de eindafrekening valt mee. We krijgen zelfs extra vlees voor ons geld want er zoemen aardig wat vliegen in het rond. 

Joost krijgt als eerste een pizza Hawai geserveerd en is dus ook als eerste klaar met eten. De rest van de avond zien we hem niet meer, zo lekker is hij buiten op de schommel en in de zandbak aan het spelen. We hebben geen kind aan hem. En Elly maar denken dat hij vanavond niet meer hoeft te douchen voordat hij naar bed gaat!

Zeer vermeldingswaardig is ook nog het feit dat Aly al na 1 glas bowl letterlijk onder de tafel door kruipt. Gelukkig is het restaurant daarna door hun voorraad bowl heen, anders weet ik niet wat ze verder nog was gaan doen...

.


Als grote verrassing krijgen Bob en ik van de groep een cadeau aangeboden. En dat nog niet op de helft van de reis! Bob reageert al met: "Het waren zeven hele leuke dagen..." (en nu gaan we er vandoor!) We krijgen een tas van Spiekeroog met daarin een kistje met een stenen kruik Beerenburg. Op het metalen goudkleurige etiket staat gegraveerd: "speciaal gebotteld voor SYLKE". Wat lief en wat  een verschrikkelijk leuk idee! Natuurlijk had het niet gehoeven maar Bob en ik zijn wel heel erg blij dat de groep het zo naar de zin heeft, dat iedereen het zo goed met elkaar kan vinden en dat men dat op deze manier laat blijken. Beter kunnen we het toch niet hebben!


Van het geplande avondpalaver komt niets meer terecht. Na al die bowl zijn onze hersentjes niet meer in staat om nog enige serieuze tochtplanning in zich op te nemen... Dat wordt dus morgenochtend om 9 uur!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten