Wetende dat het gisteren voor de sluis van Stavoren "rete druk" was, besluiten we om gelijk maar te vertrekken. Ontbijten doen we na de sluis, in rustiger vaarwater. We stuiteren even over het stukje IJsselmeer van de Spoorhaven naar de sluis. Er staat een flinke deining. We gaan helemaal alleen door de sluis en om 9.15 uur zitten we al op het Johan Frisokanaal. Snel werk! De werkzaamheden voor het verdubbelen van de sluis zijn zo te zien al begonnen; volgend seizoen klaar?
Met een rif en de fok stuiven we over de Fluessen met snelheden van 6,5 knopen. Erg vlagerige wind. Aan het eilandje de "Leijepolle" zien we een schip liggen dat wel heel erg veel lijkt op het schip waar broertje negenentwintig (!) jaar op heeft gewoond. Henk, je mag het vanaf het verre eiland Grenada al dan niet bevestigen. Zie foto. (Het is hem dus; Henk bedankt voor je reactie!)
Onderweg worden we ook nog even achtervolgd en omcirkeld door een fotograaf in een bootje. Maakt foto's van zeilende/varende schepen. Zet de foto's op internet en vervolgens kan je ze, als je ze mooi vindt, bestellen. Leuk initiatief. Jammer alleen dat de boegspriet ingeschoven zit en we met een rif varen...Niet echt ons bootje in volle glorie.
Zie botenfotografie.nl op 19 augustus: Sylke
Op de Jeltesloot en het Prinses Margrietkanaal is het druk. Waar gaan al die mensen naar toe? Naar huis of weten zij iets wat wij niet weten...? Het is halve wind kracht 6 en alleen al op de mast hangen alle zeilboten scheef. De vele moterbootjes schuifelen als een krab door het water. Nog even en we zijn thuis.
Ondanks het wisselvallige weer hebben we toch een hele mooie en afwisselende vakantie gehad. Alles gezien wat we wilden zien. Op zee geweest. In Zeeland op zoet water, op zout water en op zout stromend water gezeild. Daarbij ook nog op de rivieren gevaren. We hebben ons, rekening houdend met het weer, goed aan onze planning kunnen houden.
In 3 1/2 week hebben we ruim 450 mijl afgelegd. Zonder panne, zonder pech. Alle lof voor de "Sylke" die ons toch maar mooi, onverstoorbaar doorzeilend, overal heeft gebracht. En met dank aan de iPad natuurlijk, die het mogelijk maakte om dagelijks verslag te doen op de blog. Joris de hond moeten we ook niet vergeten. Ondanks zijn hoge leeftijd hebben we geen centje last van hem gehad en heeft hij geduldig alle "ontberingen" doorstaan. Samen hebben we het gelukkig ook heel goed (d.w.z. zonder echtscheiding, moord of doodslag...) kunnen volhouden. Je leeft tenslotte vier weken lang op een oppervlakte van maar iets meer dan 18 vierkante meter. Een goede test voor je huwelijk; dat zeker. Maar we zijn geslaagd en hebben nog een leuke vakantie gehad ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten