355. Goes

We zijn al vroeg op want onze buurman aan de binnenkant wil graag om acht uur, half negen vertrekken. Hij kan er net achteruit tussenuit schuiven, dus we hoeven met de andere drie boten niet eens de motor te starten. Bob trekt het hele rijtje weer tegen de eerste boot aan. Nico onderneemt de wandeling naar de bakker en komt voor ons met brood en een krantje terug. We kunnen wederom buiten in het zonnetje ontbijten. Wat een luxe!

Wij vertrekken om half elf. Eerst onder de enorm lange Zeelandbrug door. Het blijft een machtig gezicht. We proberen nog even te zeilen maar het piepkleine briesje dat er is, staat tegen. Net als de stroom, dus dat schiet niet op. De zeilen gaan al snel weer naar beneden. Het is prachtig weer: warm en zonnig, dus het is geen straf om zo over de Oosterschelde te tuffen.

Om kwart voor een varen we door de sluis van Het Sas. Daarna gaat het in optocht door het Havenkanaal. Even een half uurtje wachten voor de eerste brug in Goes en om kwart over twee liggen we elk prinsheerlijk in een eigen box in de havenkom midden in Goes. Het valt ons op hoe verzorgd de oude huizen eruit zien. Allemaal netjes geschilderd en opgeknapt. Er staan prachtige huizen bij uit 1500 en 1600; veelal met een oude spreuk boven de deur geschilderd. 

Goes heeft een groot, leuk centrum. Er is toevallig markt. Lekker shoppen dus. Het is ook nog uitverkoop, dus tel uit je winst!

Terwijl we laat in de middag in de kuip zitten te borrelen en later eten , schuift er elk uur een nieuwe lading boten naar binnen. De havenkom raakt steeds voller en het wordt voor de veelal grote boten steeds moeilijker om te draaien en een plekje te vinden. Het is een vermakelijk gezicht.

We blijven nog een dagje in Goes. Dat komt met onze planning beter uit en het is voorwaar geen straf! We doen het 'huishouden', shoppen en wandelen. Bob gaat op zoek naar een winkel waar ze een nieuwe zuignap-met-poot verkopen voor de bevestiging van de plotter. De tijdelijke oplossing met het plankje triplex was geen succes. We schopten er steeds tegenaan en hij was al gebroken. Bob vindt iets dergelijks en met wat gepruts maakt hij er een nieuwe bevestiging van. Kijken hoe lang dit aluminium pootje het volhoudt voordat hij het wegens metaalmoeheid opgeeft... Wij zijn er in elk geval even mee geholpen. 

In de middag begint het wat te regenen. We lezen, puzzelen, doen aan reisplanning en vermaken ons met het becommentariëren van de binnenvarende jachten. In de avond bezoeken we met ons vieren de plaatselijke pizzeria. Gezellig tentje dat niet over klandizie heeft te klagen. Dat is altijd een goed teken.

We hebben het gevoel dat we nu, na een week vakantie, eindelijk een beetje tot rust komen en kunnen gaan relaxen. Tot de laatste werkdag hard gewerkt en dan moet je toch eerst een beetje ontstressen voordat je kan beginnen met genieten.

- Posted using BlogPress from my iPad