Om een uur of twee begint het in snel tempo steeds harder te waaien. De 'vluchttas' staat al klaar. We hebben er wat eten, drinken. IPads, telefoons en puzzelboekjes in gestopt. Het is al gauw niet leuk meer in de boot. De Sylke ligt als een malle te stampen, te rollen en te trekken aan haar lijnen. We controleren nog een laatste keer of alles goed vast zit en rennen dan door de regen naar het havengebouw.
(Filmpjes volgen later)
Op de tweede etage staat op ons verzoek de televisie aan en kunnen we de Tour de France volgen. De belangrijke etappe naar de Alpe de Huez staat op het program. Vanuit het gebouw kunnen we prima ons rijtje boten in de gaten houden. We blijken nog redelijk beschut in de luwte van het gebouw te liggen. Andere boten in de haven krijgen er nog veel harder van langs. Van één boot rolt de fok uit en die staat verschrikkelijk te klappen. Enkele watersporters krijgen hem met moeite (nog heel) naar beneden.
De windmeter op de kant geeft windkracht 9 à 10 aan met stoten van windkracht 11. Volgens de neiuwsberichten gaat deze storm de geschiedenis in als de zwaarste juli storm sinds ruim een eeuw. De familie Bancken is op hun terugweg van het museum langs de visserijhaven gekomen: de kade staat al onder water. Overal komen foto's binnen, genomen in de eigen woonplaatsen, waar ontwortelde bomen en ander onheil op staat.
Langzamerhand zoeken steeds meer mensen hun toevlucht tot het havengebouw. Wij blijven er tot een uur of zes zitten. De wind is dan nog steeds 7 tot 8, maar dat lijkt een schijntje in vergelijking met wat het geweest is. Bob en ik gaan terug naar de boot, koken een warme hap, drinken koffie en kijken op de iPad naar het journaal van 20 uur. Er waait dan nog steeds een windkracht 5 tot 6. De regen is gelukkig gestopt, dus de luiken kunnen weer open en wij kunnen droog naar buiten. Niemand van ons heeft stormschade. We hebben gelukkig de juiste voorzorgsmaatregelen getroffen. En nu maar hopen dat onze respectievelijke huizen er ook nog staan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten