142. Harlingen

Het wordt tijd om te verkassen. We hijsen de zeilen en varen Oudeschild uit.
Er waait een lekker windje zodat we de hele weg tot de Boontjes kunnen zeilen. Daar wordt het smal en draait de vaargeul recht in de wind. Het verbaast ons hoeveel zeilboten we tegenkomen die tegen de stroom in varen. Is dit de jachtige manier van leven van de moderne mens die niet op de kentering van het tij kan wachten?

In de Noorderhaven vinden we een mooi plekje in een box aan de drijfsteiger. Niet ver van de Zeevonk vandaan, de boot waarmee we de oceaanoversteek hebben gemaakt. Was het onderweg nog wel een beetje fris, hier tussen de huizen staat geen wind en de zon schijnt in de kuip. We warmen lekker op. Het is gezellig druk in de stad, het is markt. Henk en Joke komen 's avonds wat bij ons drinken. Henk is nog niet aan onze temperaturen gewend, hij heeft het zo koud dat onze kachel erbij aan moet...

De volgende dag loop ik met Joris naar de winkelstraat om een krantje te kopen, als ik Henk tegenkom die net de post uit de postbus haalt. Dat is toch wel heel apart om je broer zo te ontmoeten. Vooral omdat hij zoveel jaren is weggeweest. We drinken koffie op de Zeevonk. Joris voelt zich er wonderwel thuis.

We gaan ook nog even mee in het nieuwe gele autootje, boodschappen doen bij de bouwmarkt. Er is en wordt hard gewerkt en van alles vernieuwd. De verwarming doet het al, net zoals de boiler. Gordijnen zijn gekocht, douchekranen zijn vernieuwd. De vaart zit er goed in.

's Avonds komen Michiel en Alies even op bezoek. Henk en Joke krijgen onverwacht de bemanning van de 'Fiddlesticks' op visite. Ze komen ook even bij ons langs om wat te drinken. Wij kennen ze van St. Maarten; Michiel is ze tegengekomen op Klein Curacao. Hans is een humoristisch verteller. We genieten van zijn verhalen. Ondanks dat het heel gezellig is, bonjouren we om tien uur iedereen van boord want we moeten morgen om half zes op!


- Posted using BlogPress from my iPad