289. Verzamelen in Enkhuizen

Het is nog enigszins bewolkt als wij al vroeg vanuit Stavoren naar Enkhuizen vertrekken. We zijn klaar, waarom wachten? Er staat zo goed als geen wind. Wij zien de rook uit de schoorstenen recht omhoog kringelen. 

Uit de zon is het koud. Ik ben blij dat ik een warmteshirtje en -broek onder mijn gewone kleren aan heb. Het staat niet erg charmant, maar niemand ziet het gelukkig... Vanmorgen bij het opstaan wees de thermometer in de boot 7 graden aan. Maar goed dat we een dieselkacheltje aan boord hebben. Laat ik niet te overmoedig zijn: de kachel doet het, maar wel een beetje raar. We gebruiken hem zelden en nu hij flink opgestookt wordt, komt er plots een dikke walm uit de uitlaat. Volgens Bob is dat stof en/of oude diesel. Ja, ja, dat moet ik geloven. Van schrik stoken we onderweg de kachel op maximaal vermogen. Niet voor de warmte (lekker handig met alles verder open), maar op het lege IJsselmeer heeft niemand last van onze rookwolken. Zo hebben we allemaal onze seizoen-opstart-problemen. We horen ook van andere boten dat er eerst allerlei grote of kleine defecten verholpen moeten worden voordat alles lekker loopt. Dat hoort er blijkbaar bij. 

Het IJsselmeer is stil en leeg. Het is vast vanwege de kou dat alle bootjesmensen lang uitslapen en laat opstaan. Ik geef ze geen ongelijk. Hoewel we wel heel optimistich de zeilen uitgepakt hebben, motoren we uiteindelijk de hele weg. 

In de buitenhaven van Enkhuizen begint men net een beetje wakker te worden. Een enkeling vertrekt maar de rest draait zich in de warme kooi lekker nog een keertje om. We leggen maar even provisorisch ergens aan totdat er wat ruimte vrijkomt. Er is verder nog niemand van de kleine bootjes, dus we kunnen nog mooi even naar de KNRM, want het is Reddingbootdag. We bezichtigen het boothuis en de boten en zien wat demonstraties op het water. Er komt een SAR helicopter langs en ook een vliegtuig van de Kustwacht draait een rondje boven ons hoofd. Men kan met een reddingboot meevaren en ook voor de kinderen is er wat te doen. De vrijwilligers hebben er een hoop werk van gemaakt. Petje af.

Het wordt steeds zonniger, de lucht kleurt helderblauw. Alle dikke kleding kan uit en het is zonnen geblazen op ons 'riante achterdek'. Krantje erbij en drankje in de hand. 
Vanaf een uur of drie beginnen onze medereizigers binnen te druppelen. Eerst de Zeebon(k), dan de Beau-4, de Waikiki en de Albatros. We staan en zitten gezellig op de kant te praten. Over elkaars boten en over alles wat we onderweg al meegemaakt hebben. En over scheepshond Dibah natuurlijk...









Na zevenen arriveren de laatste drie boten: de Dizzy Bee, de Mi Dushi en de Virtue. We zijn compleet! Om half negen houden we palaver. Achter het dijkhuisje, een beetje beschut. De weerberichten geven voor de komende dagen steeds meer wind. Morgenochtend vertrekken we daarom rond negen uur om met ruime wind naar Medemblik te varen. Later op de dag trekt de wind aan en gaat hij voor ons uit een ongunstiger hoek waaien. Daar wachten we niet op en dus wordt het helaas voor ons vroeg uit veren. Dat wordt afzien, en dat in de vakantie! 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten