292. Storm

Allereerst moeten we Henny feliciteren: zij is vandaag jarig! Rob versiert de boot en het feestvarken poseert min of meer gewillig voor de foto...


Ik twijfel of ik deze blog de titel 'Sneek' zal meegeven of de titel 'storm'. Onderstaande foto zegt genoeg!


's Ochtends is het prachtig weer: een zonnetje en een heerlijke temperatuur. Het is gewoon heet in de kuip. We doen allemaal rustig aan. Sommige kinderen gaan zwemmen, sommige ouderen slapen heerlijk uit en anderen gaan lekker uitgebreid douchen en een klein wasje doen. 

Om 1 uur pakken we met een stel het dieseltreintje naar Sneek. Het is nog een heel gepruts bij de automaat voordat we allemaal min of meer het juiste kaartje hebben. We komen erachter dat reizen met het openbaar vervoer momenteel een zeer hoge graad van intelligentie vereist.




Met een half uurtje zijn we in Snits. Diba gaat met haar baasjes naar de dierenarts en wij wachten op de optocht van oude legervoertuigen die langs het station schijnt te komen. We wachten een tijdje, maar al wat er komt is regen en onweer. Gelukkig is er aan de overkant van de straat een restaurant waar we kunnen schuilen. Én lekker koffiedrinken en lunchen. De tosti's en de uitsmuiters vinden gretig aftrek, terwijl buiten de regen met bakken naar beneden komt. Ondertussen komt de optocht alsnog voorbij. Van achter het glas en onder de grote parasol kunnen we de voertuigen droog bekijken. Dat heeft ook zo zijn voordelen. Wanneer de laatste kruimels verorberd zijn, wandelen we richting het centrum. Op een pleintje trekken vooral de kraampjes met Oudhollandse spelletjes de aandacht van de kinderen. De ouderen zijn zeer gecharmeerd van een ouderwets swingend rock-and-roll bandje.



Op speciaal verzoek van Jan wandelen we naar de Waterpoort. Die moet je toch eens gezien hebben! We waaien bijna uit ons jasje, zo'n storm staat er zelfs midden in de stad.


De heren bekijken met belangstelling de sleepbootjes die in de kom liggen. Boaz is bijna niet uit de machinekamer weg te slaan en Marnick wil later ook wel zo'n boot. 



De trein terug is net weg dus we moeten nog een uur wachten. Wat jammer nu, dan moeten we alweer naar een restaurant. We offeren ons op en trakteren onszelf maar weer eens op wat lekkers....





Terug in de jachthaven treffen we heel schouwspel aan. Er staat een dikke windkracht 8 in de haven. Het is bijna onmogelijk om gewoon op de steiger te blijven staan. Tijdens onze afwezigheid hebben de anderen al wat eerste hulp aan onze boten verleend. Een fok klapperde los en lijnen waren bijna doorgeschavield. Onze boten liggen te stuiteren en te trekken aan de lijnen. We zetten extra lijnen bij en doen wat andere herstelwerkzaamheden. Je zou bijna zeeziek worden in de haven. Zo erg hebben wij het nog nooit meegemaakt!

(Eenmaal thuis zal ik over dit onderwerp een filmpje uploaden!)






Geen opmerkingen:

Een reactie posten