262. Relax

Heerlijk geslapen vannacht met het getik van regen van het dakje. Laat de buien 's nachts maar lekker vallen: dat bevalt ons prima!

Gisteravond is er nog een Proto van de Mini Transat bij ons buitenop komen liggen. Ik herken de jongeman van de foto's die bij een artikel over hem in de Zeilen en/of de Waterkampioen stonden. Wat een racemonster die boot, hij is bijna zo breed als lang. De jongeman is net terug van een poging om een non-stop 1.000 mijl tocht te varen, nodig voor de kwalificatie voor de race. Jammer genoeg voor hem is het niet gelukt. Onderweg ziek geworden en problemen met het roer. Als je zijn verhalen zo hoort, gaat het leven van een dergelijke zeiler niet over rozen. Fulltime werken, in de vrije tijd zeilen en al het geld gaat naar de boot. Dat moet je wel heel gedreven zijn.


Om 8 uur zijn we met slaperige oogjes allemaal paraat omdat de boot waar we tegenaan liggen, wil vertrekken. Dat gaat met wat extra lijnen achterlangs prima. Wat later wil het binnenste schip ook weg. Een hele volksverhuizing heeft dat tot gevolg. Het is even wachten totdat de havenmeester een plekje voor ons heeft, dan kunnen we voorlopig voor de laatste maal verhuizen.
Tegen twaalven liggen al onze boten in een eigen box. Drie aan de ene steiger en een aan een andere steiger. We liggen riant. 


Bob en ik halen de fietsjes uit het vooronder en zetten ze in elkaar. Daarna lekker een stukje peddelen: door het dorp en dan richting het Strandpaviljoen aan het Noordzeestrand. Het is gezellig druk op het strand met zonneaanbidders en zwemmers. Er zijn nu zelfs korven, windschermen en bedjes te huur. Twee Strandwachten houden de wacht (geen gespierde, knappe mannen helaas...). We liggen een tijdje op het warme zand en kijken naar de zeilbootjes die voorbij komen. Een kopje Icetea in de strandtent: genieten...! 


Op de terugweg doen we wat boodschappen. We slaan lekkere kaasjes in voor bij een goed glas wijn. We blijven vandaag liggen, we hoeven niet over allerlei boten te klimmen, dus we genieten er lekker van...

In de avondschemer maak ik een foto van de drooggevalllen kust. Prachtig gezicht. De zeepierensteker uit de haven loopt met zijn trouwe hond over het wad en steekt de pieren uit het slik; heeft hij weer wat handelswaar voor de dag van morgen.


Else en Jaap komen bij ons aan boord om wat te drinken. Even later voegen Adri en Annelies zich bij hen. Met zijn zessen zitten we in ons kajuitje. De fles 'Skylger Jutters-bitter' (= Terschellings kruidenbitter) vindt bij allen gretig aftrek... Ik ben bang dat dit drankje morgen in de winkels op Vlie uitverkocht is!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten