256. Den Oever

Vanmorgen bij het wakker worden schijnt de zon, is het warm en is het droog. That's the story of our life deze vakantie. Klaarblijkelijk geldt dat niet voor alle Nederlanders als je de berichten over het noodweer in de krant moet geloven. Iemand van onze groep brengt ons heel veel geluk want wij hebben zelf nog niets van deze narigheid hoeven ondervinden. Laat dat zo blijven...
Ik doe wat laatste boodschapjes en ben net op tijd terug voor het palaver.

De plannen moeten wederom aangepast worden; we doen niet anders. De wind heeft vannacht besloten dat hij vandaag niet noordwest maar west gaat waaien. Dat zou betekenen dat we de hele weg naar Texel met wind tegen stroom te maken hebben. Dat is niet fijn. We zijn niet voor een gat te vangen en bedenken een alternatief: dan maar naar Den Oever; dat valt wel te bezeilen. Morgen kunnen we van daaruit alsnog naar Texel. 

We zijn de enige vier bootjes die parallel aan de Afsluitdijk varen. We zeilen hoog aan de wind en proberen door zoveel mogelijk te 'knijpen' zo min mogelijk te verlijeren. Op een gegeven moment komen er donkere wolken opzetten en zowaar, achter ons verschijnt een wind- (of water-)hoos. Gelukkig komt hij niet dichterbij en sterft het ding een zachte dood.



Bob probeert foto's te maken van de Free Spirit. Dat ding zeilt echter zo allemachtig snel dat zij ons zomaar voorbij is. Helaas passeert ze net een beetje te ver weg. Met de telelens is ze nog wel te vangen, maar de camera stilhouden (wat voor foto's met een telelens noodzakelijk is) is er op een dansend bootje natuurlijk niet bij. We zijn niet helemaal tevreden met het resultaat, maar Adri en Annelies: we blijven het proberen deze vakantie! 



Het laatste stukje naar Den Oever ligt pal in de wind. We strijken de zeilen en motoren door de vaargeul richting haven.




In de Marina van Den Oever liggen we weer 'vier op een rij'. Ik heb het koud gekregen van het laatste stukje wind tegen en verlang naar iets warms. Else en Jaap nodigen ons uit om bij hen aan boord met ons allen een kop koffie te drinken. Else is namelijk in het trotse bezit van een heus elektrisch koffiezetapparaat... Dat aanbod slaan de arme zielen die het met oploskoffie en losse filters moeten doen, niet af! In de kajuit van de Arrivee warmen we snel weer op. Al gauw verhuizen we naar de kuip en de koffie wordt gevolgd door iets sterkers. De verhalen die over de tafel vliegen doen aan sterkte niet onder voor de drank...


Adri vertelt dat zijn probleem met water onder de motor eindelijk opgelost is. Al dagenlang breken de mannen hun hoofd waar dat water toch vandaan kan komen. Er is met een zaklantaarn onder de motor gekeken en er is aan alle slangetjes gevoeld. Niets te vinden. Wat blijkt: het afvoerslangetje van de koelbox loost zijn smeltwater in de motorruimte...! Goeie grap Annelies!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten