128. Caribisch zeilen



We worden wakker met de zon in de kuip. Het is bijna bladstil en de temperatuur stijgt al gauw weer naar tropische waarden.

Om half 11 verlaten we Hindeloopen. Eerst op de motor want het zuchtje wind dat er is, staat -inderdaad- tegen. Vlak voor Stavoren begint het een ietsepietsie te waaien. We besluiten daarom om door te varen naar Enkhuizen. Zijn we daar alvast. Aan het eind van de week zou het uit het zuiden gaan waaien en dan willen we toch wel bij de Randmeren zijn. En, op het water is het nu vast stukken aangenamer dan in een haven.

Voor de verandering pakken we de stuurautomaat erbij. We gebruiken hem haast nooit. Een mooie gelegenheid om hem weer eens uit te proberen. Het gaat prima. Wij zitten dik ingesmeerd met zonnebrand, in bikini en zwembroek lekker in de zon, de automaat doet het 'werk'. Dit doet ons wel heel erg denken aan zeilen in de Carieb!

Joris hebben we, na wat tegenwerpingen van zijn zijde, gestald in het gangboord. Daar ligt hij lekker in de schaduw.



Na verloop van tijd wordt het water steeds gladder en onze snelheid steeds minder. Zodra we onder de 1 knoop gaan varen, gaat de motor aan en de zeilen naar beneden en hup daar zijn de vliegjes weer... Rotbeesten!

Om een uur of drie zijn we in Enkhuizen. We gaan dit keer maar niet in de kom liggen maar kiezen heel luxe voor de jachthaven. We hebben namelijk behoefte aan lekkere douches om de dooie vliegjes van ons af te spoelen. Aan warm water om de boot mee te schrobben (alweer voor die dooie beestjes). Aan electriciteit om de koelbox op stand tien mee te zetten. Aan warm water uit de kraan om onze bezweette shirtjes mee te wassen. Aan schaduw om in te zitten. Aan een winkeltje dichtbij om niet te ver te hoeven lopen. En aan WiFi natuurlijk! De laatste dagen is dat steeds niet gelukt en we moeten het thuisfront toch eens iets van ons laten horen!

- Posted using BlogPress from my iPad

Geen opmerkingen:

Een reactie posten