174. Medemblik

Vanwege het overlijden van mijn broer stond ons hoofd de afgelopen tijd helemaal niet naar zeilen; de boot was ook nog lang niet klaar. Bovendien waren we moe; zowel geestelijk als lichamelijk.

Het besluit al onze zeilafspraken met de Toerzeilers voor de maand mei af te zeggen was daarom niet moeilijk. En er stond nogal wat op het programma: de zwerftocht naar Ameland, het Rondje Noord-Holland en de Small Ships Race. De tochten hingen allemaal met elkaar samen want we hadden het zo gepland dat de ene aankomstplaats de vertrekplaats voor de volgende tocht was. Het was dus alles of niets en het werd niets.

Achteraf hebben we geen spijt. De zwerftocht naar Ameland heeft Ameland nooit bereikt en het Rondje Noord-Holland ging dat weekend niet door. Dat had alles met het slechte weer te maken. De heenweg van de Small Ships Race was ook nog heel nat en heel koud; daar had ik nu dus ook even geen zin in gehad. Tot slot hielden op de boot zowel onze kachel als de AIS transponder er mee op. Het kostte weken om de problemen te vinden en op te lossen.

Maar we willen toch op een ontspannen manier zeilen en mijlen maken.
Zaterdag is de monteur nog met de kachel bezig, dus we vertrekken pas op zondagmorgen met de auto naar Makkum.

Even op en neer naar Medemblik. In het begin hebben we weinig wind zodat we de gennaker hijsen. We zeilen heerlijk tweeeneenhalf uur met de grote blauwe lap voorop. Langzamerhand gaat het wat meer waaien. De gennaker vervangen we door de kluiver en de fok. Later rollen we de fok nog in en gaat de boom in de kluiver. Zo hobbelen we in 5 uur tijd van Makkum naar Medemblik. Het is aardig fris: ik heb een warmte hemdje, een fleece trui, een dik fleece jack en mijn zeiljack aan. En dat eind mei... Gelukkig schijnt er een waterig zonnetje en is het in elk geval droog. We hebben het idee dat we dankzij de nieuwe schroef harder gaan dan voorheen. We vertrekken gelijk met een paar 38 voeters en we zijn bijna tegelijk aan de overkant. Onderweg halen we ook nog een grote Koopmans in. Het manoeuvreren gaat in elk geval makkelijker. De boot is eerder op stoom; even een dotje gas en de boot reageert direct.

In de Westerhaven liggen we fijn beschut. Bob knutselt nog wat aan een paar draadjes van de AIS. Daarvoor moet de hondenkooi wel eerst helemaal leeg. Wat daar al niet uitkomt: het is gelijk een grote chaos in de boot.

Kacheltje aan, lekker wat internetten op de iPad, kopje koffie erbij: het leven is goed!


- Posted using BlogPress from my iPad