171. Dodenherdenking

De zon schijnt als we vanmorgen opstaan. De wind is zoals verwacht 180 graden gedraaid. Ligt het overal langs de kade gestapeld; tegen onze boot ligt niemand aan. Het is opvallend hoe weinig kleinere bootjes er onderweg zijn. Toch te koud voor ze? Dan zijn wij toch wel bikkels met een kachel die het niet doet...

Om een uur of tien vertrekken we. Er staat een aardig windje. Beaufort 4 tot 5 met vlagen tot 6. Gelukkig hebben we ruime wind zodat we niet tegen de golven op hoeven te boksen. Het gevolg is wel dat we kermisachtige kurkentrekker schuivers maken. Niet geschikt voor mensen met een zwakke maag. We stuiven naar de overkant. Eenmaal op de hoogte van Stavoren begint het nog een graadje harder te waaien. Aangekomen in Hindeloopen giert de wind door de verstaging. Zelfs in het kommetje liggen we enorm te deinen. We genieten van zon, ijs, kibbeling en witte wijn. Wat wil een mens nog meer. De havenmeester vraagt bij elke boot afzonderlijk of men vanwege Dodenherdenking om 6 uur de vlag wil strijken. Gelukkig doet iedereen dit keurig.

Om half 8 komt de zwijgende stoet voorbij, op weg naar de kerk. Wij sluiten aan. Bij de kerk volgt twee minuten stilte, de Last Post en de kranslegging. Mooi om dat in zo'n klein dorpje mee te mogen maken.


- Posted using BlogPress from my iPad