79. Middelharnis

Gisteravond nog de bemanning van de "Balans" tegengekomen. Zij lagen ook in de haven. Net vanuit IJmuiden gearriveerd. Vorig jaar hebben we gezamenlijk met de Waddentocht van de Toerzeilers meegedaan. Verschrikkelijk weer gehad toen (en dat schept een band!). Ook zien we de "Ritme" van Olav Cox in de haven liggen. We hebben natuurlijk het boek over zijn wereldreis gelezen, maar gebruiken nu deze vakantie zijn "Vaarwijzer voor het Deltagebied" als onze bijbel. Om half 8 vertrekken we uit Scheveningen. De beloofde windkracht 3 tot 4 blijkt alweer niet te kloppen. Wind voorspellen blijft moeilijk blijkbaar. Nog in de havenmond trekken we er gelijk al een rif in. Het is zeker windkracht 5 buitengaats en er staat een dikke branding. De voorpunt duikt regelmatig onder 

water. 

 

We wind tot aan de wind. Bij vlagen windkracht 6. Er staan kanjers van golven. Je kan beter niet naar achter en opzij kijken, want je zou er bijna bang van worden... De boot gedraagt zich weer als een echte gentleman (zoals haar vaargedrag ooit eens in een test is beschreven). Ze glijdt rustig door diepe dalen en over hoge bergen. De hond is bang en zit te trillen op schoot. Nu en dan is er een breker die kapotslaat tegen de zij- of onderkant van de boot en de arme Joris krijgt weer een plens water over zijn kop. Vindt hij niet leuk... We hebben de kajuitingang goed afgesloten. Er komt gelukkig ook geen druppel water binnen. 

Wanneer Bob nodig een plasje moet plegen, gebruikt hij voor het eerst daarvoor zijn gekregen "pleevc", een door Riemer deskundig vervaardigd stuk pvc buis bij wijze van zeilersurinaal. Niks geen gedoe met alle luiken openen en alle lagen kleren uitpellen, maar gewoon in het zeilpak naar binnen schuiven. Ziet er hilarisch uit, maar werkt uitstekend! In de Maasgeul moeten we uitwijken voor drie schepen. Het water is daar een grote heksenketel; een mega centrifuge. Enorme golven komen van alle kanten. We worden van links naar rechts en van boven naar onder gesmeten. Gelukkig zijn we niet zeeziek en ook niet bang. We hebben alle vertrouwen in de boot en zien het maar weer als een mooie ervaring erbij. Na de Maasgeul wordt het iets rustiger. Het rif kan er uit. We hebben voor ons doen enorme snelheden gemaakt van ruim 7 knopen. We zijn dan ook een beetje te vroeg bij het Slijkgat: we krijgen wat stroom tegen. Er komt ook nog even een bui langs waardoor de wind weer aantrekt. We redden het net zonder opnieuw een rif te steken en we stuiven op topsnelheid door. Het miezert de hele weg al, het blijft bewolkt en we krijgen het een beetje koud. Het is ook maar 16 graden, en dat midden in de zomer! De Goereese sluis is zo genomen en dan zitten we op het rustiger water van het Haringvliet. De Marina van Stellendam ziet er koud, winderig en ongezellig uit. We gaan dus nog maar even een uurtje door, naar Middelharnis (waarom zeg ik toch steeds Middelharnas?). Daar komen we na in totaal 8 uur varen terecht midden in het dorp (of stad?), in een box in de havenkom, bijna aan het terras van een populair cafe. 

De winkels zijn nog open. Gauw wat boodschappen doen voor het weekend. Allemaal lekkere dingen ingeslagen want we vinden dat we dat nu wel hebben verdiend. We zitten gezellig in de kuip te borrelen en de krant te lezen. Op de achtergrond het geroezemoes van de mensen op het terras. Dit is vakantie zoals we ons vakantie voorstellen!