364. Terug naar Vlissingen

Om kwart voor tien nemen we de sluis naar buiten, we passen er net in met ons tweeën, twee dikke motorjachten en een huurzeilboot. Op die laatste wordt een hoop geschreeuwd. Het blauwe motorjacht achter ons wordt keurig beheerst bediend door de kapitein die met een afstandsbediening in zijn hand staat. We zakken een heel eind.

Net achter de sluis ligt de 'Tijd', de nieuwe zeilboot van Michiel, Anouk en kinderen. Ze houden het fototoestel in de aanslag. Ze hebben vast op de AIS gezien dat wij in de sluis liggen... We weten dat ze van Blankenberge onderweg zijn naar? Maar we hebben geen idee dat ze Oostende in gaan en dan ook al zo vroeg. Wat leuk om ze hier tegen te komen. 

Buiten staan er hogere golven dan verwacht. Ze komen schuin van achter. Dit is vast nog een restje van de harde wind van gisteren. We hebben tot voorbij Zeebrugge eerst nog stroom tegen. We laten de motor bij staan zodat we wel gemiddeld een kleine vijf knopen snelheid houden. Daarna begint de stroom mee te lopen en kan hij uit. We hebben het zo uitgekiend dat we met stroom mee in Vlissingen arriveren. Vier knopen stroom tegen moet je op dit stuk open water niet hebben... We hobbelen en schuiven, surfen en sleuren door het water. Koffie inschenken en naar het toilet gaan is een hele opgave in deze zee.

We zien de hele Belgische kust voorbij trekken. Nu vanaf de andere kant dan we met het trammetje hebben gezien.
Op de Westerschelde bij Vlissingen waait het ondertussen windkracht 5 en staan er nog gekkere golven. We kruipen als een schildpad tegen de hoge golven op, de vaargeul over. Goed oplettend op de grote schepen waar we een flink eind van uit de buurt blijven. De stroom staat dwars dus we moeten voorzichtig zijn dat we de haveningang niet voorbij spoelen. Voor de haveningang lijkt het water wel een wasmachine, zo onrustig is het. Het gaat allemaal goed en we meren af net achter de ingang van de haven. Mooi dicht bij het toiletgebouw, maar we liggen wél de hele tijd te deinen op de golven die de pilotboten in de haven hiernaast trekken...

We drinken koffie mét een borrel op de goede afloop. Daarna haalt Bob een lekker visje voor op brood. Een welverdiende maaltijd!
's Avonds is er een nachtmarkt op de lange boulevard. Het is gezellig druk en met ons vieren strijken we neer in een restaurantje met uitzicht op zee. De grote schepen trekken vlak langs het strand voorbij. We gaan aan de Irish Coffee. Dat bevalt ons allemaal prima... Om half een 's nachts is er vuurwerk. Nico is de enige die het hoort, de rest is dan allang in diepe rust.



- Posted using BlogPress from my iPad