368. Bruinisse

Om een uur of vier vannacht komt de regen met bakken naar beneden en onweert het op de koop toe. We worden er allebei wakker van. Lekker even met het oortje in naar de Olympische Spelen liggen luisteren totdat ik (bijna) weer in slaap val. Die nachtelijke wedstrijden zijn soms toch wel praktisch!

We staan vroeg op vanwege het tij. Op dat moment spettert het alleen nog een beetje. In volle bepakking, truien/regenpak/laarzen, zetten we koers naar de sluis. Het is nog doodstil onderweg. Jammergenoeg missen we net een opening: we liggen lang aan de wachtsteiger te wachten.

Op en om de Oosterschelde hangen hele dreigende donkere luchten. In de verte zien we de regen vallen. Wij worden gespaard want we blijven aardig droog. De wind steekt op. Ook nu is het weer erg vlagerig.

Aan het begin van de middag komen we in de marina van Bruinisse aan. Wat een mooie 'Badhuisen' hebben ze daar toch! Super-de-luxe toiletten en douches. De laatste zelfs met een aparte wastafel erin. Dat wordt genieten...!

In de weerberichten wordt het al aangekondigd: een dag afzien om de zomer weer terug te halen. Het regent vandaag dan ook de hele dag. Doe daar een flinke hoeveelheid koude lucht én wind bij en het resultaat is een hele dag binnen zitten. Nu is dat in huis niet zo erg, maar op een boot is dat anders. Op een kleine boot is dat héél anders... Zo hebben wij geen stahoogte en slechts drie meter bij één meter loopruimte. Nou ja, geen loopruimte maar meer buk-ruimte dus. Als je als echte diehard toch even naar buiten bent geweest en weer nat binnenkomt, dan dient het volgende probleem zich aan. Waar laat je die natte jassen/laarzen? Daar is geen echte plek voor, dus breek je je nek over de rondslingerende spullen. Eén regendag is nog net vol te houden, bij twee daalt het humeur aanzienlijk... Gelukkig voorspelt het KNMI voor morgen beter weer. Nog even doorbijten dus!

In de middag wandelen met ons vieren naar het dorp. In de regen. Het dorp zelf stelt niet veel voor. Er is wel een leuk klein museum over de visserij en de mosselteelt. Daar brengen we wat tijd door. Enthousiaste , gepensioneerde, vrijwilligers leiden ons rond. Nico weet nu precies hoe de mosselen, waar hij zo gek op is, gekweekt worden!

Op weg terug naar de jachthaven regenen we weer nat. 'Noodgedwongen' zoeken we ons heil in de brasserie op de haven. Kunnen we weer wat opdrogen. Het eten is heerlijk en pas tegen half 8 zijn we weer thuis. Morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen!