Het is zover; we zijn er helemaal klaar voor. De was is schoon, de boot is ingeruimd, de oppas voor het huis is ontvangen en geinstrueerd: de vakantie kan beginnen!
We tuffen eerst naar Leeuwarden. Zonder al teveel vertraging passeren we de ene na de andere brug. Het is niet druk op het water; we varen met een bescheiden konvooi in optocht door de stad. Gelukkig is de lucht betrokken; de zon zit verstopt achter een dikke laag bewolking. Heerlijk. Zonder brandende zon is het buiten heel wat aangenamer vertoeven dan de voorgaande dagen.
Via de Dokkumer Ee kronkelen we verder naar het noorden. In Burdaard is het net theetijd voor de brugwachter(se). We liggen gevangen, ingeklemd tussen de twee bruggen die het dorp rijk is. Wij houden ook een uurtje verplichte pauze.
In Dokkum staat de havenmeester als een soort fortwachter bovenop het bolwerk op ons te wachten. Alleen zijn kanon ontbreekt nog. Hij heeft zo een mooi uitzicht op al wat zijn stad binnen vaart. Het is druk langs de wal maar er is nog een prachtig plekje in de aanbieding: vlak onder de eerste molen, alleen geschikt voor een klein, ondiep scheepje. Geknipt voor ons dus!
"De Zeldenrust" uit 1862 is 's avonds open voor publiek, we nemen de steile trapjes naar boven en genieten van het uitzicht. Twee molenaars "tuigen" hem net op. Zwaar werk voor de wat oudere mannen. Petje af. De kop wordt in de wind gedraaid en de wieken beginnen te draaien. Een machtig gezicht. Ook de techniek binnenin is bere interessant. Knap hoe ze dat vroeger toch allemaal hebben uitgedacht en met hun bescheiden hulpmiddelen wisten te maken.
De sanitaire voorzieningen in Dokkum zijn abominabel (of we hebben ze alleen nog niet ontdekt - dat kan ook). Maar wat wel puik in orde is, is de gratis WiFi voor bezoekers. Dat zouden ze overal moeten hebben; dat maakt het leven voor een Blogger een stuk eenvoudiger... Maar (er is altijd een "maar"), omdat we bijna onder de molen en achter het hoge bolwerk verscholen liggen, kunnen onze telefoons en iPads het signaal niet goed ontvangen. We hebben ooit een antenneversterker gekocht. Nu is de gelegenheid om hem te proberen. Bob hijst hem een stukje in de mast en voila: met behulp van ons notebook hebben we onze eigen hotspot gemaakt. Het werkt perfect!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten