Het weer lijkt ook mee te werken, dus wat willen we nog meer.
Bob en ik hebben vrijdag allebei een mega drukke dag op het werk, dus 's avonds na thuiskomst ploffen we neer op de bank en besluiten we zaterdagochtend pas te vertrekken.
Het is prachtig zeilweer. Ruime wind en we maken meer dan 7 knopen snelheid. Het gaat zo hard dat we besluiten door te varen naar Enkhuizen, een rit van 23 mijl. In de havenkom aangekomen kunnen de lange broek en het vest uit. Korte broek en t-shirt en smeren maar. Hapje en een drankje: dat is genieten. Het is één van de weinige avonden dit seizoen dat we tot laat in de avond buiten kunnen zitten.
 |
| ons uitzicht uit de kuip |
 |
| romantisch... |
De havenmeester heeft gevraagd of we voor 12 uur willen vertrekken want er komt (letterlijk) een schip met nieuwe haring aan... Ons gestapelde rijtje wordt al vroeg onrustig en zo komt het dat we om 10 uur al varen. Maar goed ook want later op de dag worden de omstandigheden steeds minder.
Het weerbericht geeft een enkel spatje regen aan. Helaas voor ons wordt het wel meer dan een spatje. Het regent een groot deel van de middag. Daarbij komen de golven schuin van achter onder een ongelukkige hoek aanrollen, waardoor de boot hotst en klotst alsof we op de kermis zijn. De regenbroek aantrekken en thee zetten worden op deze manier een klus van jewelste. Je komt armen en benen te kort om je vast te houden. Weer een paar blauwe plekken erbij. Om het leed een beetje te verzachten, proberen we nu en dan onder een andere hoek varen. Veel helpt het niet.
We zijn in de buurt van Stavoren als het echt hard gaat regenen en de wind plots gaat liggen. Bob voorspelt: 'Komt regen voor wind, berg dan uw zeilen gezwind.' En dat klopt. We varen al een tijdje op de motor als de wind opeens van niets aantrekt tot 17 knopen. Hussel de hussel, het is weer kermis. Ditmaal komen de golven van opzij. Fokje erbij voor wat stabiliteit.
We hebben net besloten geen tussenstop in Hindeloopen te maken maar door te varen naar Makkum. Volgens de buienradar blijft het nog wel een tijdje regenen en morgen is er bijna geen wind. Dat betekent voor de rest van de dag binnen in ons kajuitje zitten schuilen en morgen niet kunnen zeilen. Zucht... dan maar gelijk naar huis.
In onze haven hebben we net de tijd om de zeilen enigszins te drogen en onze bagage naar de auto te brengen voordat de volgende bui losbarst. De natte zeilpakken, reddingsvesten en laarzen gaan mee naar huis.
Het is bijna etenstijd: even langs Harlingen naar onze favoriete poffertjes- annex pannenkoekenkraam... Smul, smul, smul en met een volle buik rijden we door naar huis.
Weer een vreemd weekend wat het weer betreft: een mooie dag - een slechte dag en voorspellingen die niet kloppen. Wanneer wordt het nu eindelijk eens zomer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten