Aan de oude antennedraad knopen we de dikkere nieuwe draad. Bob draait de kernen in elkaar, we trekken de draad voorzichtig uit de mast en we duimen dat het houdt. Dat doet het niet. Halverwege laat de boel los en staan we met een los draadje in de hand...
De antennedraad en de draad van de windmeter lopen samen door een apart buisje in de mast. Er zit niets anders op dan dat we de draad van de windmeter ook losmaken, daar twee dunne geleidedraadjes aan vast maken en het geheel weer door de mast trekken. Deze verbinding houdt wel stand en we kunnen in de herkansing de antennedraad via het geleidedraadje nogmaals proberen door de buis te trekken. Eureka, het werkt! De draad zit erin, nu de rest nog.
Bob kort het topje van de oude marifoonantenne in, zodat het alleen nog dient als draaipunt voor de windvaan. Wat lager op de mast monteert hij een nieuwe steun met een nieuwe antenne. Geen klinknagels gebruiken hebben we geleerd, maar schroefdraad tappen, beetje anti corrossie-pasta ertussen en een stukje rubber, en met schroeven vastzetten. Dan moet de draad nog aan de stekker van de antenne gesoldeerd worden. Gelukkig heeft daar ooit een handleiding van in een watersportblad gestaan en die hebben we (met een vooruitziende blik) goed bewaard. Dat komt nu weer van pas.
Het topje van de mast is klaar, nu nog de draad binnen vervangen. Zoals verwacht zit de oude draad muurvast; klem tussen het plafond. Er zit niets anders op dan de uiteinden afknippen en de rest laten zitten. Met een trekveer baant Bob zich een nieuwe weg boven het plafond en door de bankkasten heen. Het kost wat moeite en gefriemel maar aan het eind van de middag is het karwei gefixt.
De eerste en grootste klus van dit voorjaar zit erop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten