180. Klus, klus, klus

Het is geen weer om te zeilen. Teveel wind en teveel regen.
Dus wordt het vooral klussen en nadenken over klussen.

ra, ra, wat mist hier?

een leeslampje!

De LED-strips in de kajuit staan schitterend. Ze geven een prachtig zacht, gezellig licht. Als we echter ieder op een langsbank onderuit gezakt willen liggen lezen, dan missen we iets: een leeslampje boven ons hoofd. In het kader van de stroombesparing moet dat natuurlijk een LED-lichtje worden. We sneupen op het internet en vinden bij de ons welbekende firma in Muiderzand mooie mini LED-lampjes. In vergelijking met andere zaken nog enigszins betaalbaar ook. Het moet er dus toch maar van komen. We hebben ze besteld en dat wordt volgend weekend inbouwen! Kunnen we 's avonds eindelijk eens een goed boek lezen...

een AAA mini LED

In onze vakantie gaan we met een aantal boten naar de Duitse Wadden. Het is ons bekend dat je op de Duitse Wadden niet, zoals op onze eigen eilanden, op elke straathoek een fiets kan huren. Enkele medereizigers nemen dus vouwfietsjes mee. Dat brengt ons aan het twijfelen. We hebben ooit, enkele boten geleden, ook twee vouwfietsjes gehad. Ik moet eerlijk bekennen dat we die dingen nauwelijks hebben gebruikt. We waren blijkbaar te lui om ze uit de boot te hijsen en in elkaar te zetten. Na één of twee seizoenen hebben we ze gauw weer verkocht.

En dan nu, met ons kleine bootje: die onhandige, zware pakketten gaan ons natuurlijk vreselijk in de weg liggen. Weegt dat op tegen de luxe die je hebt om met je eigen fietsje een onbekend eiland te verkennen? Krijgen we er spijt van als we onze medereizigers monter op hun vervoermiddelen zien stappen en het eiland over zien peddelen? We worden nu beperkt door de actieradius van onze wandelschoenen, en die is niet groot. We weten het niet. Ik opper nog: is een step een goed alternatief? Bob kon er niet om lachen... Wordt vast vervolgd.

de 'broodbak'

In onze kombuis (wat een groot woord is voor een piepklein keukentje) hebben in een ver hoekje, half onder het gangboord, een bak met een scharnierende deksel erop. Wij weten niet waar de bak oorspronkelijk voor is bedoeld, maar wij noemen het onze 'broodbak'. Behalve brood bewaren we er ook rollende thermoskannen en flessen in. Daar kan je er in elk geval je benen niet over breken. Het is vervelend zoeken in de bak want hij is donker en de klep valt telkens dicht op je pols. Daar hebben we eindelijk een simpele oplossing voor: een veer die de klep openhoudt en een (haha LED-)lampje op batterijen erin. Ook die hebben we vandaag gemonteerd. Wat een luxe!

Verder hadden we vandaag nog een ander leuk karweitje. Vorig weekend heeft Bob een schroevendraaier in de motor laten vallen. Het kleine ding bleek onvindbaar. We hebben overal gezocht. In de motor, onder de motor, naast de motor, in de bilge. Hij was en bleef weg. Vandaag hebben we wat spiegeltjes meegenomen zodat we nogmaals achter en onder het ijzeren zeil kunnen kijken. We halen de hele bakskist leeg om via die ingang achter de motor te komen. Als slangenmensen vouwen we ons door het luik. Waarom al die moeite zou je zeggen? Bob is bang dat het ding ergens tussen is gevallen waar hij sluiting kan maken of iets kan blokkeren. Daar zit wat in natuurlijk. Na lang zoeken vind ik hem dan toch in de allerdiepste gleuf onder de motor, die waar de schroefas doorheen loopt. Met een meegebrachte magneet kunnen we hem uiteindelijk omhoog hengelen.

De AIS (sinds kort ons zorgenkindje) herkende vorige week plotseling de poort van het notebook niet meer. Hij was ietwat gedesoriënteerd blijkbaar. Heb ik ook wel eens last van. Vandaag alle elektronica maar weer eens volgens de regels der kunst en in de juiste volgorde ge-reset. En ja hoor: de AIS kon ons en de weg terug weer vinden. Hoera, dat valt alweer mee.

Al met al een 100% score vandaag: alle klussen zijn tot een goed einde gebracht!