178. De weg terug

Bewolkt, twaalf graden en een noorden wind. Zie hier de ingrediënten voor de terugreis van Enkhuizen naar Makkum. Daarbij het gegeven dat Makkum precies op 0 graden, dus recht naar het noorden ligt. De voorspelling was dat de wind naar het noordwesten zou draaien maar bij deze maar weer eens het bewijs dat het weer zich niet altijd aan de voorspelling houdt. Er staat nog een flinke golfslag buiten. Optimisten als we zijn, proberen we nog of we een acceptabele koers kunnen zeilen, maar het zit er niet in. Dan zou het nachtwerk worden voordat we thuis zijn.

De motor aan, het grootzeil omhoog en dan maar motorzeilen. Bij Stavoren proberen we het nog een keer, maar daar lijkt het wel of de wind met een knop plotseling uitgezet wordt. Nog steeds de motor aan... Na verloop van tijd begint het weer wat te waaien, maar niet genoeg om met enige snelheid hoog aan de wind al kruisend de golven te pareren. Dat wordt dus 5 uur lang motorzeilen. Een voordeel is wel dat we weer eens kunnen ervaren hoe goed de nieuwe schroef het doet. Onze snelheid op de motor is beduidend toegenomen. Zo zijn onze belevenissen vandaag toch nog ergens goed voor.

Bob heeft ondertussen in Enkhuizen ook ons derde exemplaar van de AIS transponder ingebouwd. De eerste twee hebben het geen overtocht over het IJsselmeer volgehouden. Wij hebben niet kunnen ontdekken, en de importeur heeft ook niet kunnen ontdekken, waar het aan lag. Beide exemplaren zijn teruggestuurd naar de fabriek in Zweden. Deze week hebben we weer een nieuwe gekregen. Zowel op de laptop als via internet (Marine Traffic) konden we vandaag onszelf zien varen. De vraag is hoe lang hij het blijft doen... Saillant detail: we hebben de boot toch echt naar Makkum gevaren; geen idee waarom hij er tegen het einde mee gestopt is...!

daar liggen we toch echt...

onze koers op Marine Traffic

De winterzeiloverall aan, pet op, laarzen en handschoenen aan. Hoera, het is half juni!

zomeroutfit