De wind is 's nachts inderdaad wat gaan liggen. Het is een koude nacht. Ik heb medelijden met de jonge stelletjes die aan ons eilandje in kleine FOX'jes overnachten. De meisjes proberen 's morgens in de kuip, kleumend in het waterige zonnetje, wat op te warmen. Wat een zegen dat ons eigen kacheltje weer werkt!
koud!
Even na tienen zijn we volledig aangejurkt: lang warmte ondergoed, een fleecetruitje, een vest en daaroverheen de dikke zeiloverall. Zwemvest om en laarzen aan; pet op en handschoenen bij de hand. Het zal 11 graden worden. Met een ruime windkracht 4 tegen, zal het wel wat kouder aanvoelen. We maken de lijnen los en koersen richting sluis; het binnenwater af, het IJsselmeer op. We mogen door de nieuwe kom. Wij liggen gestapeld, maar het lijkt me makkelijk vastmaken aan de drijfsteigers. Het commentaar van de andere watersporters is lovend. Het ziet er inderdaad heel strak uit. Het enige minpuntje is volgens mij dat het autoverkeer nu langer moet wachten. In plaats van met één brug hebben ze nu met twee bruggen vlak achter elkaar te maken. Twee bruggen die niet gelijk open of dicht gaan.
in de nieuwe sluis
Zoals verwacht hebben we wind tegen en moeten we de hele weg naar Makkum laveren. Vlakbij Stavoren staat er een beste bries met hoge golven. We proberen verschillende zeilvoeringen uit: fok en kluiver met gereefd zeil, fok en vol zeil, alleen vol zeil, maar de beste combinatie is moeilijk te vinden. De wind is vlagerig: het ene moment staan er 8 knopen op de meter en het volgende moment 18. Bob heeft het zo druk met zeilen op- en neerhalen, in- en uitrollen, dat een kwartier na vertrek het zweet hem op de rug staat.
De zeilwisselingen beperken zich niet tot alleen bij Stavoren. De rest van de dag is het kluivertje in en kluivertje uit. We houden vol en na 7 uur laveren zeilen we Makkum binnen. We zijn trots op onszelf dat we zo geduldig zijn geweest. Dat zijn we namelijk meestal niet... We zijn ook moe en beginnen het koud te krijgen. Wat zijn we blij dat we niet mee naar Enkhuizen zijn gegaan: dan hadden er nog vier uur extra bij gekomen.
buurvrouw in de box naast ons: meerkoet op nest
We bergen de SYLKE op in de Marina en vertrekken met een tas vol vuile was en een krat vol half opgegeten etenswaren richting comfortabel huis. We hebben een drukke, chaotische en afwisselende week achter de rug met de boot wegbrengen, terugkomen, een trouwerij, weer vertrekken, ligdagen in Harlingen, een paar dagen met de groep optrekken en weer alleen naar huis. Het lijkt of we tijden weg zijn geweest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten