154. Einde van het seizoen

Het lijkt wel gisteren dat de boot afgelopen maart te water ging en nu is het seizoen alweer voorbij. De mast gaat eraf, de olie en de filters worden vervangen en dan is het op naar de winterstalling.

het is even een chaos zodra de mast gestreken is...

Dankzij de sprenkel en het strijkwant is het een verbazingwekkend simpel karweitje om de mast te laten zakken. De zalingen halen we eraf, dan ligt het tentzeil strakker over de mast. Bob heeft wat nieuwe standaardjes op de mastvoet en op de preekstoel gemaakt zodat de mast nog steviger ligt en geen millimeter meer kan omrollen. Het stoomlicht is vorige winter door het gewicht van het dekzeil ter ziele gegaan. Daar gaat hij gaat nog even een houten en schuimrubber bescherming voor verzinnen. Zo komen er elk jaar weer wat aanpassingen.

maar met wat kabelbindertjes is de orde snel weer hersteld

Het aluminium plaatje dat we dit voorjaar ter versterking in de punt van de zaling hebben gezet, vertoont geen enkele slijtage. Waarschijnlijk heeft het ook geholpen dat we de punt van de zaling over de stag een fractie naar boven hebben geschoven.

De motor werkt niet erg mee. Bob krijgt het ding maar niet ontlucht. Na veel zweetdruppels (en inwendig gevloek) blijkt dat de rubberen ring die met het nieuwe filter geleverd wordt, een fractie te groot is. De ring van het oude filter gaat erin en voilá het probleem is opgelost.
Het dieselfilter ziet er dit jaar voor het eerst niet schoon uit; ondanks het goedje dat we trouw bij de diesel gooien. Het papier in het filter valt nog wel mee, maar bovenop het filter liggen dikke kledders olie/vet. Lang leve de bio-diesel!

een niet meer zo schoon dieselfilter

Het 27 oktober en de boot gaat naar de winterstalling. Het heeft vannacht voor het eerst een beetje gesneeuwd! De boot en de houten steiger zijn spiegelglad. We spuiten er met de tuinslang (die gelukkig nog niet is bevroren) water overheen zodat het snel ontdooit. Om 10 uur maken we los van de steiger achterin de tuin, op weg naar de jachthaven. Ditmaal hoeven we dankzij de gestreken mast niet voor de spoorbrug te wachten en zo zijn we razendsnel ter plekke. Het zonnetje schijnt en het is windstil, het valt met de kou reuze mee. De afspraak vóór ons is blijkbaar nog niet verschenen en daarom zijn we direct aan de beurt. Voordat we het weten staat de boot afgespoten en wel op zijn plek. Ons 'natte' seizoen is ten einde. Voor een korte impressie, klik hier.