152. Winterklaar maken

Ik lees net in de krant: 22 oktober is nog nooit zo warm geweest! Het was inderdaad een prachtige dag om buiten met de boot bezig te zijn. Geen wind, dus qua zeilen hebben we niets gemist. Later in de week wordt het flink kouder; we maken nu maar even gebruik van het mooie weer. De boot ligt momenteel achter het huis en we hebben alles bij de hand: emmers, warm water, schoonmaakmiddelen, gereedschap, wc, koffie en koek. We voelen ons erg bevoorrecht met een eigen ligplaats in de tuin. We hebben het ook anders meegemaakt: vier keer met de auto van de jachthaven in Makkum naar huis heen en weer om alle spullen te vervoeren. Dan is dit wel een heel stuk makkelijker.

In de ochtend is het eerst nog mistig. Het is fris buiten en vochtig; we wachten nog even met het  zeil drogen. Dan maar vast een groot deel van het inventaris eruit halen. Alles wat buiten in de winterstalling onder het dekzeil nat kan worden en/of muf kan gaan ruiken, verhuist naar zolder. Natuurlijk ook de bankkussens. Het is altijd weer een geworstel om die lange, dubbelklappende lijzen de draaitrap op te krijgen.

Rond het middaguur klaart het op. Het zonnetje breekt door en het wordt warm. We hijsen het grootzeil zodat het kan drogen en daarna storten we ons op het teak. Het is erg groen dit najaar. Het is heerlijk om buiten te werken. In ons T-shirt voelt het aan als zomer. Gewapend met een emmer heet water met soda en een schuursponsje gaan we aan de slag. Het is vermoeiend maar zeer dankbaar werk. Gelukkig hebben we alleen de kuipbanken die we moeten doen. Het donkere, vettige en slijmerige groene hout verandert na een flinke poetsbeurt in lichte, frisse, gladde en schone teak. Altijd weer een wonder.

We halen het zeil eraf en vouwen het losjes op. Daarna komt de sprayhood aan de beurt, we maken het schoon en hangen het in de berging te drogen. De giek verdwijnt in de garage. Met veel moeite sjouwen we de zware, gladde container met het reddingsvlot aan wal. Hij moet deze winter gekeurd worden. Vervolgens hangen we alle groen geworden lijnen die aan de mast zitten, een nachtje te weken in een emmer met Biotex. Daarna is het tijd voor bootshampoo en een borstel. Lekker soppen maar. Ik spuit alles met de tuinslang met schoon water na, en de boot ziet er weer uit om door een ringetje te halen. Schoon, maar al wel heel kaal.

Een dezer dagen gaat de mast eraf en aan het eind van de week zoeken we de winterstalling op. Dan is het seizoen wel heel definitief voorbij.

Ik kijk nog even op internet: de Strontrace is vandaag gestart. Via de Track en Trace zijn de boten  goed te volgen. (Klik hier om zelf de race te volgen.) De eersten zijn de sluis van Enkhuizen door. Anderen gokken op Lelystad. Vannacht zeilen ze het Markermeer over en varen ze via het Noordzeekanaal naar Spaarndam. Ik mijmer over de bemanningen die nu op het koude en donkere water hun weg zoeken. Vanuit een warm en comfortabel huis leef ik met ze mee.