46. Sint Maarten

Nee, dit stukje gaat niet over het snoepfestijn van 11 november. Ik bedoel met “Sint Maarten” een van de Bovenwindse Eilanden van de Nederlandse Antillen. Na het hoofdstuk “Vlieland” lijkt dit een hele vreemde titel om mee verder te gaan. Een die absoluut niet past in de min of meer logische volgorde van blogs die ik probeer aan te houden. Maar het is zulk leuk nieuws, dat ik het direct met iedereen wil delen: we GAAN naar Sint Maarten!

Fantastisch! Super! Hebben we twee jaar terug met mijn broer en schoonzus op hun catamaran “Zeevonk” rond Curaçao en Bonaire gezeild, in februari gaan we ze opzoeken op Sint Maarten. Het plan is dat we daarvandaan een zeiltocht maken naar Saba, Sint Eustatius en Sint Barth. Dat betekent tweeëneenhalve week zeilen, snorkelen, genieten van de prachtige natuur, een andere cultuur én van mijn familieleden natuurlijk. Om het verhaal nog mooier te maken dan het al is: de laatste dagen van ons verblijf vallen samen met de start van de Heineken Regatta. Dat lijkt ons een enorme belevenis en we gaan natuurlijk proberen een paar dagen mee te zeilen.  

Niet op de Zeevonk weliswaar. Tijdens de “Bonaire Regatta” twee jaar terug, hebben we al gemerkt dat de gele dame geen afgetrainde jonge meid meer is. Ze kan niet concurreren met vederlichte racemonsters, want ze is een boot om op te wonen. Inclusief alle mogelijke huishoudelijke apparatuur, de wereld aan gereedschap, duikspullen, reservemateriaal, boeken, foto- en filmmateriaal. Een oceaanoversteek en daarna gedurende zes jaar het Caribische Gebied doorkruisen, laat natuurlijk ook zijn sporen na. De zeilen zijn niet nagelnieuw en Hightech, maar worden dagelijks gebruikt in de brandende zon. Serieus meedoen in de Regatta is dus op dit moment niet aan haar besteed. Maar dat geeft niet, want het plezier is er niet minder om. Erop wonen doe je tenslotte elke dag en wedstrijdzeilen hooguit een paar dagen per jaar. Broerlief heeft gelukkig de wereld aan kennissen en connecties; hij zal voor ons proberen een plekje als bemanning op een ander schip te regelen. Yeah, als dat toch eens zou lukken!

 

Wat ik weet van Sint Maarten? Zo uit het hoofd: half Frans - half Nederlands. Voertaal Engels. Veel cruiseschepen. Oorspronkelijk bewoond door Indianen. Krijgt op 10 oktober de status aparte. Ook in de winter 25 tot 30 graden, weinig regen, veel zon. Vliegtuigen komen bij het landen zo laag over het strand aanvliegen dat badlakens en petjes worden weggeblazen. Dat is wat mij als eerste te binnen schiet. Van de drie andere eilanden weet ik helemaal niets te vertellen. Er valt de komende maanden dus nog heel wat huiswerk te doen voordat we goed voorbereid naar onze bestemming kunnen afreizen…

Wat een vooruitzicht om een lange, donkere winter mee door te komen! En wat een geluksvogel ben ik met een broer op een zeilboot in de Carieb! Deze komende reis heeft dan wel niets met onze North Beach te maken, maar wél alles met onze passie “zeilen”. Daarom neem ik toch maar het risico om erover te vertellen. En, nu ik erover nadenk, een kleine terugblik op Curaçao en Bonaire is misschien ook niet zo’n gek idee?! Mooie zeilverhalen en -foto’s in overvloed. Genoeg stof om de “North Beach loze” wintermaanden mee door te komen!