41. Zomervakantie 2010

Ditmaal voor de afwisseling geen dagelijks verslag. Over de gehele vakantie genomen zal ik wat leuke belevenissen en/of bestemmingen nader beschrijven. Op het werk hebben we allebei drukke en niet altijd even vrolijke laatste maanden beleefd. Daarbij komt ook nog dat we geen van beiden fit zijn. Zo heeft manlief de laatste weken voor vertrek met zijn arm in een sling gelopen en had ik op de valreep nog een gevalletje fiets versus auto. Niet een optimaal begin van de vakantie dus. En dat merken we. We zijn moe en we hebben weinig fut. Veel zin om moeilijke routes te bedenken en uit te rekenen hebben we niet. We willen eigenlijk alleen maar even niets doen en vooral niet hoeven nadenken. 

Eerst naar Lauwersoog zoals in de planning lag, en van daaruit verder richting Duitse wadden, lijkt niet een slim begin. Zowel het tij als de wind werken niet mee. Om verder oostwaarts te komen, zouden we heel vroeg ons bed uit moeten en dan is nou net wat we niet willen. Dan maar voorzichtig beginnen met wat inslingeren op het IJsselmeer. 

 

Daarna zien we wel weer: een zeilvakantie betekent toch continu je doelen bijstellen. Lekker zeiltochtje naar Den Helder. Altijd leuk om daar aan het Marsdiep op het terras te zitten. Op Vlieland en Terschelling wappert al vrolijk de rode vlag, dus onze bestemming wordt Texel. Daar is meestal wel plaats. Nu even niet, want als we arriveren, worden we eerst naar de Werkhaven gedirigeerd om daar te wachten totdat er een plekje vrij komt. Gelukkig duurt dat maar een paar uur en kan onze hond -in goed overleg- nog even zijn plas ophouden. We komen uiteindelijk terecht in de Verenigingshaven. Lekker rustig, dat wel, maar je mist een beetje de bedrijvigheid van de grote jachthaven. Enfin, niet zeuren, we hebben plek. Daar zijn we al heel blij mee want al gauw wordt ook in de Waddenhaven de rode vlag gehesen.  

Tientallen boten brengen hun eerste nacht op Texel door tussen de vissersboten. Dat betekent eerst klauteren over heel veel andere jachtjes en uiteindelijk vanaf een kotter de hoge wal op. Wij hebben daar geen last van. Wij wandelen ondertussen heel wat af en fietsen het eiland rond met meneer teckel in een mandje achter op de bagagedrager. Hij vindt het allemaal best. Wij ook. We hebben een paar heerlijke dagen

 

.