42. Staande Mastroute



Vlieland en Terschelling, als logisch vervolg op ons bezoek aan het eerste eiland van de “TVTAS”, vallen af. Beide jachthavens zijn vol. Wat dan? We hijsen de zeilen en maken een heerlijke tocht via de Texelstroom en de Doove Balg naar Harlingen. Daar is het gezellig als altijd. En passant verrichten we nog even een goede daad door Appie Heijn flink te sponsoren. Je weet nooit wanneer je weer de gelegenheid krijgt om de bankkisten te vullen. Het weer is wat minder maar we willen verder. We besluiten daarom binnendoor naar Lauwersoog te gaan. Dat hebben we nog nooit eerder gedaan. Via Leeuwarden en de Staande Mastroute naar het Lauwersmeer. Het eerste gedeelte van de tocht is wat saai. De bruggen gaan allemaal vlotjes open, daar ligt het niet aan, maar het Van Harinxmakanaal is recht en lang. Heel lang.  

 
  

 

 


Dwars door Leeuwarden motoren daarentegen is alles behalve saai. Vooral als je zo dom bent om net na de middagsluiting aan te komen zetten. Het is er poepiedruk met boten van beide kanten en erg smal. We vinden het wel heel leuk om de stad, waar wij allebei doordeweeks werken, nu eens vanaf het water te bekijken. Niet ongeduldig toeterend voor een open brug staan wachten, maar zélf een lekkere file veroorzaken. Heerlijk! De route door “Ljouwert” valt lang niet tegen. Integendeel. Daarna de Dokkumer Ee. Erg mooi om te varen. Kronkelig, groen, met kleine dorpjes en mooie boerderijtjes langs de oever. Op aanraden van zeilvriend Henk Bark overnachten we in Burdaard. Tussen de twee bruggen in. Beide bruggen worden door één brugwachter bediend die de hele dag niets anders doet dan met de fiets heen en weer racen. Het tast zijn humeur gelukkig niet aan.


Naast de molen ligt een piepklein passantenhaventje annex camping. Een ietsie pietsie modderig en ondiep, maar met een beetje snelheid kan ook een wat diepere boot hier rustig naar binnen varen. Vastleggen met landvasten hoeft dan niet meer, boem - slurp is ho. Wat een lieflijk plekje. Van Burdaard richting Dokkum. 


Leuk, die aanlegplaatsen tussen de molens, maar wat veel motorboten liggen hier! In Dokkumer Nieuwe Zijlen passeren we de drukke Willem Lorésluis. Een groot kompliment voor de sluiswachter aldaar. Hij geeft hele duidelijke, goed verstaanbare aanwijzingen over de volgorde van binnenvaren. Hij spreekt elke boot met kleur en/of naam aan zodat iedereen precies weet waar hij aan toe is. Alles verloopt zeer gladjes. Als er een prijs voor de meest competente sluiswachter zou bestaan, zou ik hem subiet voordragen; promoveren die man! De jachthaven van Oostmahorn valt ons een beetje tegen. De haven heeft betere tijden gekend. Het meisje van het ijs vertelt dat de havenmeester even met vrienden aan het varen is; hij komt zo terug. Maar hij is en blijft spoorloos zodat we uiteindelijk, uren later, zelf maar een box uitkiezen en eigenhandig tanken. De volgende dag is het rotweer. We doen het rustig aan en pakken alleen de sluis naar buiten. Goed idee want dit mini tripje vergt wel enig geduld. De Robbengatsluis is niet groot; het verval met vloed daarentegen wel. Het ene na de andere charterschip verschijnt en gaat voor. Dan komt ook die vermaledijde “Esonborg” nog even langs en zo gaan de sluislichtingen voorbij. Geduld is een schone zaak. Gelukkig is ons enige doel van de dag om het zoete voor het zoute water in te wisselen, dus we winden ons maar niet op.


 

 Buiten de sluis schieten we gelijk de nieuwe jachthaven van Lauwersoog in. In mei geopend en zeker iets dat in een behoefte voorziet. Alleen de kinderziektes zijn nog niet helemaal verholpen (of nog helemaal niet?). De ligplaatskaartenautomaat is stuk en de havenpasjes kunnen niet worden opgeladen. Passanten kunnen daarom de hele dag niet douchen, geen stroom aftappen en de steiger wel af, maar niet op… Leuke taferelen geeft dat. De beoogde havenmeester is niet zo slim. Hij hangt een bordje op de deur dat hij alleen ’s ochtends en ’s avonds een uurtje aanwezig is terwijl later blijkt dat hij gewoon de hele dag op het Havenkantoor zit. Weten wij veel. Maar daar kan hij zich niet druk over maken. Hadden we maar moeten begrijpen dat in Lauwersoog “havendienst” hetzelfde betekent als “havenmeester”. Zou dat Groninger humor zijn? We bedenken dat over het onderwerp klantvriendelijkheid deze meneer nog wel een beetje bijscholing kan gebruiken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten