15. Vlissingen

We boffen maar met het tij. We hoeven niet afgrijselijk vroeg onze wekker te zetten of tot ’s middags laat ongeduldig te wachten. Het tij houdt zich deze week keurig aan de “kantoortijden” en geeft ons zo de luxe om rustig aan te doen. We zijn er blij mee. Buitengaats waait het windkracht 3 tot 4 uit het oosten. Dat gebeurt niet vaak. De verwachting is dat de wind zal gaan draaien naar het zuidwesten. Maakt niet uit; prima. Het is niet zo warm als de dag daarvoor maar we genieten er niet minder om. We zien De Haan en Blankenberge aan ons voorbijschuiven. Daarna volgt Zeebrugge. Een stad die je niet kan missen. De pier steekt een heel eind de zee in; de scheepvaart wordt beduidend drukker en van verre vallen de hoge containerkranen direct op. De wind trekt aan en vlak voor Zeebrugge besluiten we te reven. Niet de meest handige plek voor een dergelijke manoeuvre maar we willen niet langer wachten. Gek dat je ook op een onbekende boot zo snel alweer aanvoelt wanneer het te hard gaat. We rollen de kluiver in en steken een rif. Dan nog halen we zonder moeite (met onze lengte waterlijn van 6.55 m!) een snelheid van 6,7 knopen. Dat is dan wel SOG, maar het schiet lekker op! We passeren Knokke en Cadzand. De Belgische bezoekersvlag kan naar beneden: onze Marguerita is terug op Nederlands “grond”gebied! Hoewel we er graag een kijkje zouden willen nemen, besluiten we Breskens te laten voor wat het is. Het zeilt lekker door en het is nog redelijk vroeg. Zonde om nu al te stoppen. Op naar Vlissingen dus maar. Het wordt wat drukker zodat we goed moeten uitkijken voor de grote schepen. We steken de Westerschelde volgens de regels netjes haaks over en duiken rond theetijd de Michiel de Ruyterhaven binnen; we hebben vandaag ruim 30 mijl gevaren. 

 

We hadden ook voor het Kanaal door Walcheren kunnen kiezen, maar we houden alle opties nog even open. Morgen binnendoor of buitenom? We hebben nog niet besloten. Eerst maar eens uitgebreid het weerbericht bestuderen. De haven ligt mooi centraal. Op loopafstand van zowel de dijk, de boulevard met zijn terrasjes en restaurantjes als het havenfront. We smullen van de power van de Pilotboten die af en aan varen. Wat een paardekrachten onderdeks en met welk een gemak manoeuvreren ze tot op de centimeter nauwkeurig.   De jachthaven zelf is vol en krap. We passen precies in een mini boxje, bijna haaks op en direct achter de sluisdeur. Het is wel even passen en meten maar dan liggen we ook weer eerste rang. We doen het niet voor minder! In de stad is het kermis. Het geeft een hoop drukte en lawaai. Leuk voor een dagje, maar wat een verschil met de ruimte en de stilte onderweg! Zoals afgesproken nemen we telefonisch contact op met de bemanningen van de Oaze en de SeaFox. Kennissen van de Nederlandse Vereniging van Toerzeilers met wie we tijdens de afgelopen meivakantie een hele gezellige tijd hebben gehad. We zeilden met 14 boten de IJsselmeerweek. Goed weer, een leuke route en allemaal super gezellige mensen. Met een aantal daarvan hebben we nog regelmatig contact. We weten dat de beide families rond deze tijd waarschijnlijk nog in Zeeland op vakantie zijn. En inderdaad, ze liggen in de Roompot Marina en het blijkt dat ze van plan zijn de volgende dag binnendoor richting Hellevoetsluis te varen om van daaruit buitenom naar IJmuiden te zeilen. We spreken af ook die kant op te gaan om vervolgens gezamenlijk het laatste stuk van de thuisreis te aanvaarden. Gezellig om ze weer te zien!