12. Nieuwpoort

We varen Nieuwpoort binnen. Onze eerste kennismaking met een Belgische haven. De houten staketsels van de pier verbazen ons. Hoe sterk kan dat wezen als winterstormen met al hun kracht op deze dunne houten pootjes beuken? De onderkant van de pier is open. De stroming staat dwars op de haveningang. Wel even iets om rekening mee te houden. De ingang is niet heel breed. Je motor zal toch uitvallen… Op de pier slenteren wandelaars. Vissers zijn met hengels en netten in de weer. We voelen ons toch wel een klein beetje “fier”. De oversteek was niet direct vreselijk heldhaftig, maar een beetje trots zijn mag -toch -…? We passeren een Saffier, varend onder Belgische vlag. Een prachtige, slanke, klassieke daysailer. Komt net als de North Beach ook uit IJmuiden. Zou het toeval zijn: twee van die beauties uit dezelfde plaats…? De man aan het roer steekt zijn duim naar ons op en roept daarbij: “Prachtig scheepje, mijnheer!” Kijk, dat doet je nou goed. Natuurlijk hebben we hem het compliment welgemeend teruggegeven.

 

In het restaurant van de jachthaven storten we ons hongerig op de vis en de witte wijn. Langzamerhand schuiven steeds meer Westerly’s aan. Niemand heeft zin om zelf te koken. De bediening heeft wat moeite met zoveel mensen tegelijk en raakt lichtelijk in de war. Hilariteit alom als volgens de ober de vis “uit zee” komt en de pasta wordt bereid met “vers water”! Aan boord van de “Horus” volgt nog een palaver annex afscheidsborrel. Alle opvarenden van de “Members Only”, de “Texelstroom”, de “Vive” en de “Big Wish 2” zijn daarbij aanwezig. We hebben een paar gezellige dagen met elkaar doorgebracht. Van Chatham tot aan Nieuwpoort zijn we met elkaar opgevaren. Hier scheiden onze wegen: hun volgende doel is Blankenberge en dat van ons is Oostende. We beloven de foto’s van elkaars boten te mailen. We hoeven ons niet verlaten te voelen want we krijgen we een sms-je van de bemanning van de “No Span”: “Mooie boot hebben jullie, Bob en Anita. Vanavond koffie drinken?” We slaan steil achterover. Zover wij weten zijn onze vrienden van de Toerzeilers in Denemarken. Wat blijkt? Vanwege het slechte weer hebben zij hun plannen gewijzigd en zijn zij enkele weken later richting Engeland vertrokken. Ze liggen in de jachthaven tegenover ons en zien ons toevallig voorbij varen. De wereld is klein. Cees, Frieda en Liesbeth hebben er een megawandeling voor over om bij ons aan boord een kop koffie te drinken. De boot wordt bewonderd en daar moet op gedronken worden! We maken het niet te laat want de No Span heeft het plan de volgende morgen vroeg richting Ramsgate te vertrekken.De volgende dag was wat ons betreft, bestemd als rustdag. Maar buiten is het schitterend zeilweer. Zonde om in een haven te liggen. We hadden eigenlijk op een huurfiets het plaatsje en het achterland willen verkennen. Dat uitstapje bewaren we dan maar voor een volgende keer. We pakken ons boeltje in en zetten koers naar Oostende.