232. Heen en weer...

Meivakantie! Druk, druk, druk.
Zaterdagmorgen vertrekken we op tijd vanaf huis richting het IJsselmeer. Het is Koningsdag. Ik weet niet of dat er wat mee te maken heeft, maar het is erg stil op het water. Zelfs de brugwachter van Uitwellingerga is in een goed humeur want hij laat ons dit keer niet eens onnodig wachten. Op het Heegermeer kunnen we eindelijk zeilen. De boel gaat omhoog: even controlen of alle lijntjes goed ingeregen zijn. Alleen de Cunninghamhole zit verkeerd.

Er staat niet veel wind en zo dobberen we door de smalle watertjes richting Workum. De bruggen en de sluis daar zijn tussen de middag gesloten, dus we hebben geen haast. De sluis heeft deze winter een nieuwe deur gekregen en de drempel is verlaagd zodat er nu ook schepen met meer diepgang door Workum kunnen.

We varen door naar Hindeloopen waar we bij onze oude vertrouwde havenmeester in de kom gaan liggen. Na een bootloze winter voelen we ons weer 'thuis'. Het is redelijk druk; de boten liggen gestapeld. Alleen de SYLKE ligt prinsheerlijk alleen aan de kade, recht voor het kerkje en naast het sluisje, met direct zicht op de haveningang. Er is geen enkel klein bootje dat tegen ons aan kan liggen; de rest is vele maten groter. Dat is het voordeel van onze 24 kleine voetjes...


Zondagmorgen komt er een dreigende lucht aan. We vertrekken bijtijds richting Makkum. Er staat geen zuchtje wind dus we worden belaagd door honderden kleine vliegjes. Gek word ik ervan...! We varen Makkum binnen en gelijk zijn de beestjes dood of vertrokken. Wonderlijk dat je ze wel midden op het IJsselmeer tegenkomt (waar komen ze vandaan; zoveel actieradius hebben die kleine beestje toch niet?) en niet op het land. 

We schuiven de box in die we de komende tien weken de onze mogen noemen. Leuk is dat toch in deze haven. Zodra je hier bent, voel je je gelijk 'op vakantie'! Michiel haalt ons op zodat we 's avonds weer in ons eigen huis zijn.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten