Nou ja, zover je dat kunt zeggen als de zon uitbundig schijnt en de lucht- en watertemperatuur meer dan 25 graden bedraagt.
Er staat buiten een swell van drie tot vier meter. Op zich is dat niet erg om mee te zeilen; het is een lange swell. Maar het maakt het wel moeilijk om elders in dit gebeid een veilige en enigszins beschutte ankerplaats te vinden. De beste plek onder deze omstandigheden is eigenlijk daar waar we nu liggen: Simpson Bay. De monohulls om ons heen liggen desalniettemin aardig te stuiteren. Wij hebben het op onze catamaran een stuk rustiger wat dat betreft.
We besluiten om het weer af te wachten en nog een paar dagen te blijven liggen. We hebben tenslotte de tijd.
Zout water en UV-straling zijn de pest voor elk schip. In het Caribisch gebied is de slijtageslag natuurlijk vele malen groter dan bij ons: er valt bijna niet tegenop te werken. Ook op de Zeevonk zijn er weer enkele dingen aan onderhoud/vervanging toe. Schipper Henk weet dat Bob handig is en van knutselen houdt, dus die kans wordt gelijk gegrepen.
Onder de brug door, in de Lagoon, bevinden zich op dinghy afstand twee grote watersportwinkels vlakbij elkaar: Budget Marine en Island Water World. Daar strategisch tussenin ligt het zeilerscafé ‘The Tropical Sail Loft’. Alle zaken zijn te bereiken via hun eigen dinghy steiger. Achter het café zetelt de zeilmaker en naast het café een tuigerij. Geen wonder dat alle zeilers zich op het terras verzamelen. Daarbij zijn de drankjes en het eten goed en redelijk van prijs. En, niet te versmaden, de meeste tijd heb je een redelijke internetverbinding aan je tafel. Op bijna elk moment van de dag zitten de zeilers hier met hun laptop op schoot, onder het genot van een lekker drankje, te mailen met het thuisfront.
De eerste paar dagen brengen wij op bovenstaande manier door. Koffiedrinken en internetten in het café; kletsen met andere zeilers, boodschappen doen bij de watersportzaak, knutselen aan de boot en lekker wennen aan zon en temperatuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten