Het vliegveld is groot en modern. Het wachten op de koffers duurt lang. Maar zowaar, na een tijdje rollen ze eindelijk alle drie van de band. Denk niet dat we zelf zo enorm veel bagage bij ons hebben (al vinden onze naturisten gastheer en –vrouw natuurlijk van wel) maar we hebben ook post, tijdschriften en cadeautjes voor hen meegenomen...
Broer en schoonzus hebben bijna wortel geschoten van het lange wachten en na een hartelijk weerzien staan we heel gauw buiten, in de hitte. Wat een verschil met Holland! We houden een ‘dollar-busje’ aan en laten ons het kleine stukje naar de ‘St. Maarten Yacht Club’ -Home of the Heineken Regatta- rijden. Dat klinkt als een hele elitaire en chique club, maar dat valt reuze mee. De club ligt ten zuidoosten van het vliegveld, en verbindt de open zee van Simpson Bay met het 'binnenwater' van Simpson Bay Lagoon. 
Het clubhuis is fantastisch gelegen. Net achter de brug die toegang geeft tot de Lagoon. De brug heet de 'Hollandse brug' en ziet er ook zo uit. Een onvervalste Nederlandse ophaalbrug waar alleen het klompje van de brugwachter ontbreekt. Niet dat naar binnen varen niets kost. Het bruggeld past echter, zeker voor die enorme jachten, zelfs niet in een klompje maat 47. Met pin of welgevulde beurs kan het verschuldigde bedrag op het nabijgelegen havenkantoor worden voldaan. Dagelijks passeren enorme jachten deze brug. Op weg van de luxe jachthavens naar open zee en vice versa. De doorgang van de brug is 17 meter breed en dat betekent voor een heleboel schippers nog wel even passen en meten. Het is een genot om op het terras van de club te zitten; met een heerlijke Rum Punch in de hand. Je kan daar uren zitten kijken.
Enfin, niet geheel onbelangrijk, maar daar kwamen we niet (alleen) voor. De dinghy ligt aan de steiger van de club. De koffers inladen, instappen en onder de brug door de Simpson Bay in.
Onze boot voor de komende tijd ligt daar voor anker. Een prachtige plek. Dichtbij de wal met zijn winkels, busjes en taxi’s. Dichtbij het strand waar we kunnen wandelen en hardlopen. Dichtbij de Lagoon waar de meeste zeilerscafeetjes en watersportwinkels zich bevinden. 
Zwemkleding aan, en we vleien ons neer op de trampolines. We dommelen wat, moe van de lange reis en het tijdsverschil. We wennen langzaam aan de zon, de warmte en de wind. Al liggend genieten we van het uitzicht: afwisselend de achterkant van onze oogleden en een schitterend blauwe lucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten