Tijd voor het jaarlijkse “Rondje Noord-Holland” van de Toerzeilers. De wind komt uit het noorden tot noordoosten. Het plan is om te verzamelen in Enkhuizen om vervolgens “om de Noord” overzee naar IJmuiden te zeilen. Maar het zal een rondje met hindernissen worden! Wij vertrekken uit Makkum en hijsen de zeilen. Nou ja, niet voor lang, want van zeilen komt niet veel terecht. De wind is drie keer niks. Zoals gewoonlijk op het IJsselmeer krijg je dan bezoek van miljoenen kleine vliegjes. Overal waar je zit of tegenaan leunt, blijven er tientallen geplette, zwarte lijkjes achter. Zowel op je kleren als op de boot. Vliegengordijntje voor de kajuitingang, monden dicht en vooral niet bewegen: we motorbootvaren dus maar “high speed” verder naar Enkhuizen.
In de haven gaan we naast ons maatje de “Noest” liggen. Er zijn al meer Toerzeilers gearriveerd. Het is leuk om alle oude bekenden terug te zien. ’s Avonds tijdens het palaver blijkt jammer genoeg dat het weer niet helemaal lijkt te gaan doen wat wij graag zouden willen. De windverwachtingen zijn niet top: het gaat iets te hard waaien naar ons zin.
De volgende morgen moeten we vanwege het tij al om 8 uur vertrekken. Even voor achten besluiten wij samen met de bemanning van de Noest om niet verder mee te gaan. Het belooft een zware tocht te worden. Windkracht 5 tot 6 (voor ons te) hoog aan de wind. Eerst naar Den Oever en daarna eenmaal in Den Helder is het ook nog niet zeker of de tocht over zee wel door kan gaan. Het zal er om hangen. Omdat wij met onze twee kleine bootjes volgende week aan de Small Ships Race meedoen, moeten wij zondag zeker in IJmuiden zijn. We nemen de gok niet om naar Den Helder te buffelen om misschien onverrichter zake weer via dezelfde weg terug te moeten keren. Met onze gemiddelde snelheid wordt het dan vrijwel zeker een kansloze missie om op tijd in de Seaport Marina te zijn. We moeten maandag en dinsdag nog werken, dus er is geen marge.
Wie niet sterk is moet slim zijn: de armada vertrekt stipt om 8 uur noordwaarts; de twee kleintjes splitsen zich af en gaan zuidwaarts. Met een harde, ruime wind vliegen we het Markermeer over. Mooi zonnetje, heerlijke temperatuur: fijn tochtje. Bij Durgerdam houden we het voor gezien. We zijn er nog nooit met de boot geweest, dus dit is een hele mooie gelegenheid. Het blijkt geen slechte keus te zijn want het is een leuke haven met zeer gastvrije mensen. We genieten van de zon, van het handbediende pontje in de haven en van een terras met overheerlijke Ice Tea.
Voor broer Henk in de Carieb maak ik nog wat extra foto’s. Hij heeft hier tijdens zijn studententijd, in de vorige eeuw, vele jaren met zijn bol-aak voor anker gelegen. Hij kent het hier vast niet meer terug! Nico, Elly en Huub van de Noest zijn actiever: zij maken een hele lange, warme wandeling naar een grote, nieuwe winkel in Amsterdam-Noord en komen terug, beladen met boodschappen en enthousiaste verhalen.
De volgende dag waaien we de Schellingwouderbrug en de Oranjesluizen door. Stormachtige wind van achter, dat is dus even oppassen geblazen. Zodra we het Centraal Station met zijn heen en weer vliegende ponten zijn gepasseerd, gaan de fokjes uit en zeilen we verder op ons gemakje het Noordzeekanaal af. In de sluis van IJmuiden verbazen we ons nog even over een opgefokte yup met een te snelle en te dure boot (en vrienden), die zich over ons beklaagt. En wij maar denken dat watersport bedrijven een relaxte bezigheid zou moeten zijn… In de jachthaven zoeken -en vinden- we twee mooie plekjes naast elkaar, vrij vooraan de immens lange passanten steiger. Wij hebben tenslotte geen uitgebreide sanitaire voorzieningen aan boord en hebben geen zin om met hoge nood, met gekruiste beentjes, kilometers te moeten lopen om nog op tijd bij het toiletgebouw te komen…
We weten niet of de tocht Den Helder-IJmuiden voor de anderen uiteindelijk is doorgegaan. Tegen de tijd dat de eersten zouden kunnen arriveren, wandelen we naar de pier en turen met een verrekijker de kust af. We zien geen bekende boten aankomen. Het waait nog flink en we beginnen langzamerhand toch wel een beetje aan de goede afloop te twijfelen. We bellen de organisator en ja hoor. De rit naar Den Oever en Den Helder bleek al heel zwaar. De windverwachtingen voor de volgende dag waren daarna zodanig dat men heeft besloten in Den Helder om te keren en weer terug te varen. Het hele stel is nu weer in Enkhuizen. Voor ons dus geen gezamenlijke borrel en gezellige afsluiting met meer dan honderd man. In plaats daarvan gaan we met ons vijven uit eten. Dat is wel een heel ander afscheid dan verwacht, maar ook heel leuk! We hebben het de afgelopen dagen erg gezellig met elkaar gehad. De volgende dag giert de wind nog steeds door de haven. De Noest en de Sylke blijven allebei tot donderdag, de start van de race, hier liggen. De twee bemanningen worden door familie met de auto opgehaald en naar huis gebracht. De twee bootjes eenzaam achterlatend. Onderweg naar huis stormt het en krijgen we een ware wolkbreuk over ons heen. We rijden over de Afsluitdijk en zien het water van het IJsselmeer naast ons grijs en grauw; dan weer hoge golven en soms even platgeslagen door de regen. Het zicht is minimaal en bliksemflitsen schieten als mitrailleurvuur door de lucht. Wat hebben we een medelijden met de andere tochtleden die vandaag nog naar hun thuishaven moeten varen. En wat zijn we blij dat wij noodgedwongen een andere keus hebben gemaakt. Een triest einde van een in het water gevallen “Rondje”. Voor filmpje: zie rechts bij "Leuke links". Bij thuiskomst in Friesland is het zwaartepunt van de buien net over onze woonplaats heen getrokken. Met als gevolg dat de telefoon, de televisie en het internet het niet meer doen. Dat wordt wel een heel rustig avondje thuis…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten