64. Onder zeil

Op naar het wijde water. We stranden al bijna gelijk in Akkrum omdat de spoorbrug weer kuren vertoont. Hij gaat maar half open. We glippen door het rode licht, door de verkeerde brugopening. Geen zin om voor deze brug, die meer stuk is dan dat hij werkt, uren te liggen wachten. We lazen net in de krant dat hij nu voortaan vanuit Zwolle (>85 km verderop) wordt bedient. Tricky met al die mechanische problemen.

We hebben verder een voorspoedige reis naar onze eerste pleisterplaats Lemmer. Vandaar naar Enkhuizen. Met de gennaker in vol ornaat erbij. Zoals gewoonlijk duurt het wel weer even voordat hij staat, maar dan heb je ook wat. In de Buitenhaven van Enkhuizen liggen we aan de kade. Erg gezellig en fijn voor de hond. Iets minder fijn voor ons want om 4 uur ’s nachts komen de laatste jongelingen van de vier bootjes die tegen ons aan liggen, over ons voordekje gestommeld. Ben altijd blij dat er niet één met zijn dronken kop in het luik stapt en op ons bed belandt! De volgende dag varen we richting Makkum. Jammer genoeg staat er niet veel wind en houden we het daarom bij Hindeloopen maar voor gezien. Ook leuk. De volgende dag bereiken we ons doel wel: de komende vijf weken liggen we in de Marina. Een prachtig plekje.We liggen nog maar net in de box of we worden alweer aangesproken door allerlei oude bekenden. Het is goed om na een jaar hier weer terug te zijn!