242. Pinksteren

Het lijkt een mooi Pinksterweekend te worden: warm, zonnig en wat wind. 

Zaterdag maken we een prachtige zeiltocht, diagonaal over het IJsselmeer van Makkum naar Medemblik; de bestemming waar we vorige week niet aan toe zijn gekomen. Er staat een heerlijk windje: halve wind tot iets hoger aan de wind. Met gemiddeld vijf tot zes knopen scheren we met vol tuig over het water. Wat zeilt de boot toch fijn! De omstandigheden doen bijna tropisch aan. Een heerlijke warme bries en een nog net niet brandend zonnetje. Bob zit in alleen zijn korte broek achter het roer: een beetje bijkleuren noemt hij het. Hoe vaak we het dit voorseizoen al tegen elkaar gezegd hebben: wat een verschil in temperatuur met vorig jaar! 
En passant maken we met onze nieuwe zoomlens wat veraf foto's van ons onbekende boten. Dat lukt (ondanks de golven) aardig.

met zoomlens

uitvergroot

Halverwege de rit begint de lucht te betrekken en gaat er steeds meer kleding aan. Bij aankomst op onze bestemming begint het zelfs wat te regenen. De Westerhaven is bijna vol. Helaas heeft 'onze' box nieuwe, dikkere palen gekregen waardoor hij net iets smaller is geworden. We proberen het nog wel voorzichtig (tot vermaak van de mensen op het terras ernaast) maar we zijn net een centimeter te breed en de palen weten van geen wijken. 

onze (niet meer) favoriete steiger vanaf ons (nog wel) favoriete terras

Heel jammer; we lagen er altijd zo fijn: uitzicht op de brug met alle binnenkomende en vertrekkende scheepjes. Nu worden we verbannen naar een plekje helemaal achterin de haven. Niets te zien, niets te beleven en niets voor ons. 

haveningang Medemblik

Kasteel Radboud

De avond blijft warm met af en toe wat drupjes. We maken een wandeling naar het havenhoofd en naar het kasteel. Onderweg, in de Pekelharinghaven, zien we de boten van drie ons bekende deelnemers aan de Small Ships Race (IJmuiden-Lowestoft) liggen: Jur, Simon en het Duitse stel. Even later komen we ze tegen; ze zijn ook aan de wandel. Heel erg jammer: eergisteren, op de dag van vertrek waaide het windkracht 5 tot 6/7 uit het westen. Er had een record aantal van 33 boten ingeschreven waarvan er uiteindelijk 4 de overkant  hebben bereikt. De meeste boten zijn in IJmuiden blijven liggen, sommige zijn nog wel uitgevaren maar omgekeerd; een boot heeft zijn roer verspeeld. 

Dan ben je misschien wel een jaar met de voorbereidingen bezig. Je bestudeert kaarten en routes en je haalt je TKN-kennis nog eens op. De boot moet aan strenge eisen voldoen en wordt voorafgaand aan de start gecontroleerd. Ook dat kost inspanningen en investeringen. En dan, op het moment supreme, gaat het hele avontuur niet door. Heel zuur. Wij kunnen erover meepraten want we hebben een aantal jaar geleden  precies hetzelfde meegemaakt. 

De meeste SSR deelnemers kiezen als alternatieve bestemming Texel. Daar splitst de groep zich op om enigszins gedesillusioneerd naar de verschillende thuishavens terug te zeilen; voor hen geen glorieus diner met live band in het clubhuis in Lowestoft. Vandaar dat we deze drie bemanningen nu zomaar in Medemblik ontmoeten.

drie 'verdwaalde' deelnemers

's Nachts onweert en regent het. Bob gaat er uit om de luiken te sluiten. Op eerste Pinksterdag worden we wakker met het geluid van gedrup op het dak, het is windstil en helemaal bewolkt. We besluiten te vertrekken. Met zulk droevig weer duurt de dag wel erg lang als je op je plek blijft liggen. De jassen gaan aan. Niet vanwege de kou maar vanwege de nattigheid. We motoren anderhalf uur richting Hindeloopen. Dan begint er voorzichtig een klein briesje op te steken. Zeilen op en motor uit. Wat een verademing. Zo hoor je weer het ruisen en borrelen van het water langs de romp.

Vlakbij Stavoren valt de wind weg en gaat de motor aan. Een half uurtje later doen we hem weer uit. Het beetje wind dat er nu en dan is, is natuurlijk tegen. Daar lijken we een abonnement op te hebben de laatste tijd... Laveren met weinig wind, daar houdt onze boot niet zo van; daar is ze te zwaarlijvig voor. De North Beach houdt van een beetje actie. Met haar gewicht begint ze met een knoop of 8 lekker te lopen en kan je leuke slagen maken. Het grote voordeel is wel dat je niet snel hoeft te reven!

Zo worstelen we met veel geduld door naar Hindeloopen. Gelukkig wordt gaandeweg de lucht steeds blauwer en de wind steeds enthousiaster. Dat maakt het tochtje alsnog zeer aangenaam. We weten niet van onze boot bezielt. Ze gaat zo hard. We lopen zelfs een 33 voet Hanse in alsof hij stil staat. Ook Bavaria's, tweemasters en Fox'jes zijn vandaag niet veilig voor ons.

gezelligheid aan de binnenkant van de sluis...

...en aan de buitenkant

In de havenkom van Hindeloopen is het verschrikkelijk druk maar wel heel gezellig. We liggen als vierde gestapeld met nog twee boten naast ons en moeten maar afwachten of vannacht bij een draaiende wind de buren voor en achter ons niet aan de wandel gaan... Het is een groot feest. Zowel op het water als op de kant. 

de tuin van het sluiswachtershuis

toeschouwers op de wal

De voorbereidingen voor de fiets elfstedentocht die morgen plaatsvindt, zijn merkbaar vol aan de gang. We gaan uit eten om alvast mijn verjaardag te vieren. Daarna zitten we tot een uur of twaalf nog buiten; met onze buurman over bootjes en bestemmingen te kletsen. We genieten van de gezelligheid, het weer en in bescheiden mate de drank. We houden helemaal niet van bier maar sinds kort hebben we via onze kinderen kennisgemaakt met 0% Radler en aanverwante smaken. Daar lusten we wel soep van!

Tweede Pinksterdag begint weer warm en zonnig. alle boten zijn vannacht op hun plek blijven liggen. De wind is wel gedraaid maar gelukkig heeft menigeen gisteravond nog een extra lijntje uitgebracht,  en dat helpt. 

buiten-ontbijt

We ontbijten met verse croissantjes, sinaasappelsap en koffie. Daarna begint het circus weer op te breken. Prachtig hoe de bijna onontwarbare knoop aan bootjes zonder schade de haven uitkomt.

Er staat een flinke bries. De kluiver blijft in zijn hoes. Zonder dat halen we ruim 5 knopen snelheid. Het is beredruk op het IJsselmeer. Iedereen is duidelijk al vroeg op de terugweg van een lang weekend zeilen. Ook omdat er voor later op de dag noodweer wordt voorspeld. We zijn in een mum van tijd in de haven. Het is drukkend warm op de kant. Rustig wat eten, opruimen en naar huis. Het was weer een top weekend: wat hebben we verschrikkelijk mooi gezeild! Zo voelt elk weekend als vakantie: boffers die we zijn!