De zon schijnt, het is wel fris en vannacht komt er waarschijnlijk nog een (laatste?) nachtvorstje overheen. Maar toch. Het begin van een mooi zeilseizoen is er.
Het is vanochtend voor het eerst dit voorjaar een drukte van belang op de jachthaven. Poetsen, schuren, schilderen; iedereen is plotseling uit zijn winterslaap ontwaakt. Maar goed dat wij met onze mooie schone, glimmende romp gelijk in het water kunnen. De motor start direct en floep, er spuit met een sierlijke straal gifgroene antivries uit de uitlaat. Dat vang ik (keurig als ik ben) zoveel mogelijk op in de puts. Daarna de emmer legen in de stortbak voor chemische toiletten. Lekkere vieze, kleverige groene handjes heb ik gelijk...
Gas erop en daar gaan we. De nieuwe schroef blijft zowaar zitten. We hadden al tegen elkaar gezegd: 'Je zal hem toch gelijk verliezen...'. Nou ja, dan weet je in elk geval waar je moet duiken.
Voor ons gevoel maakt de schroef een beetje een gorgelend geluid. We hebben wel het idee dat we sneller optrekken en daarna met minder toeren meer snelheid maken.
Wat is het weer lekker thuiskomen met het bootje! We gaan gelijk aan de slag. Binnen stofzuigen; we komen nog de laatste hondenharen tegen van arme Joris die nooit meer mee zal varen. Een sopje door het interieur en zelfs het hout wordt voor het eerst met 'Pledge' verwend. Het ruikt allemaal heerlijk schoon.
Morgen helpt Michiel ons met de mast weer omhoog zetten. Dan begint het al wat te lijken. We kunnen niet wachten om daarna te gaan inruimen!
Hij ligt inderdaad heel mooi te blinken voor juliie huis! Mooi plaatje!
BeantwoordenVerwijderen