Raar, het is bijna midden juni en nu pas gaan we met de Sylke voor het eerst serieus het water op. De hele maand mei hebben we door de Atlantische oversteek (zie sylpost2012.blogspot.com) gemist. En mei, dat is normaal gesproken de maand waarin we zelf tochten organiseren en aan andermans tochten meedoen. Zo zijn we dit jaar misgelopen: Rondje Afsluitdijk, Rondje Noord-Holland, de Small Ships Race en de nachttocht. Elk weekend raak dus.
De boot ligt al sinds begin april achter het huis, maar pas vorige week hebben we de zeilen aangeslagen, zijn de voorraden aangevuld en hebben we de allerlaatste karweitjes gedaan. Bob, Michiel en Alies hebben even een kort proeftochtje op het meer gezeild en dan eindelijk, dit weekend, is het zover. We moeten wel, want volgend weekend mede-organiseren we 'Ankeren en Droogvallen op het Wad'. Op vrijdagavond zullen we de deelnemers in Den Oever moeten ontvangen. Om daar op tijd te kunnen zijn, zal de boot toch zeker dit weekend in Makkum moeten liggen.
En zo pakken we hond en bagage en moteren we richting IJsselmeelkust. Zoals gewoonlijk hebben de hele weg wind tegen, dus onze trouwe Yanmar moet erg zijn best doen. Op het Heegermeer krijgt hij even rust en hijsen we de zeilen. Het is er druk, erg druk in vergelijking met de Atlantische Oceaan. Opeens moeten we met laveren korte slagen maken, over voorrangsregels nadenken en op mede-watersporters letten. Dat is wel even wennen.
In de vaart richting Workum gaan de zeilen weer naar beneden en de motor aan. We nemen de bruggen en de sluis vlot en zo zitten we na een lange afwezigheid weer op het IJsselmeer. Het voelt als thuiskomen, ook al ziet het water groen, staan er venijnige korte golfjes en waait het zoals vanouds. De kluiver komt erbij en we ontdekken dat nog niet alles vlekkeloos is 'ingeregen'. Maar goed dat we deze generale repetitie hebben voordat we volgende week echt op pad gaan. Bob brengt heel wat tijd op het dansend voordek door voordat de fok- en de kluiverrol doen waarvoor ze zijn bedoeld.
Bij de havenmeester trekken we onze portemonnee zodat we de komende 6 weken een eigen plekje in de Marina hebben. De ideale uitvalsbasis voor tochten op IJsselmeer en Wad. Na die zes weken begint voor ons de zomervakantie en zien we wel waar de wind ons brengt.
's Avonds lopen we een ommetje langs het strand. Joris de hond herkent de spannende luchtjes en de smakelijke keuteltjes van de vele konijnen die hier in het wild rondlopen.
Wij gaan meer op de lucht van lekker eten af en vernieuwen onze kennismaking met Makkum met, hoe kan het ook anders, verse vis.
Om vijf uur 's morgens is het al licht en hoor ik de regen op het luik boven ons hoofd kletteren. We gebruiken de natte en winderige ochtend om te klussen en te bedenken wat we vergeten zijn en volgend weekend echt moeten meenemen. Het wordt een hele lijst. De kachel laten we ook even lopen want het is in de ochtend zowel binnen als buiten 12 graden celsius. Dat kan beter...!
Michiel haalt ons 's middags met onze eigen auto op en zo zijn we weer thuis. Wij en de boot zijn klaar voor hopelijk een super seizoen!
- Posted using BlogPress from my iPad
Weeral heel leuk geschreven! Alvast veel succes met de organisatie!
BeantwoordenVerwijderen