133. Gepiep en geblaf


Om het trieste gevoel compleet te maken, begint het in de avond ook nog te regenen. Van een interessante wandeling door Spakenburg komt dus niets. Daarvoor in de plaats gaan we maar tv kijken op het notebook. Goed dat we maar een bescheiden bootje hebben want het scherm is heel klein maar voldoet voor ons prima. Het zit niet mee vandaag want de zwemdames zien geen kans om het goud te pakken. Het wordt 'maar' zilver. Mooi genoeg wat mij betreft.

Het duurt lang, heel lang voordat we eindelijk slapen. We worden geterroriseerd door een aantal muggen. Hebben we er net een dood, komt er weer een ander tevoorschijn. Dan draait de wind en besluit om een uur of vier een van onze vallen gezellig te gaan klapperen. Bob klimt door het voorluik naar buiten om hem vast te zetten. Helaas komen bij deze actie weer wat muggen naar binnen en zo zijn we nog wel even bezig. Nee, Spakenburg is ons niet goed gezind.

Gelukkig schijnt de zon vanmorgen en het is droog. Even gauw buiten eten en dan als de wiedeweerga hier weg. Om 10 uur zijn we alweer op pad. Op weg naar de Nijkerkersluis komt er een hele donkere lucht over ons heen. Met een beetje geluk houden we het net droog. Wat een verschil: de sluizen hier en die van vorig jaar in Zeeland! Daar was het dringen en stapelen, hier is het stil en gaat alles rustig en gemoedelijk. Er staat zelfs een (niet-zo-stoere) steward klaar om een lijntje aan te pakken. Waarom weet ik niet want je zou hier ook bijna achterstevoren door de sluis kunnen varen zonder dat iemand er last van heeft.

Ondanks de donkerblauwe lucht blijft het droog en zeilen we met een klein zonnetje richting Harderwijk. Het begint harder te waaien en op het Wolderwijd komen er plotseling vlagen met windkracht 5 over ons heen. We draaien de kluiver in.








In Harderwijk vinden we een plek in de jachthaven naast het Dolfinarium. We horen vanuit de kuip de dolfijnen piepen en de zeehonden blaffen... Het stadscentrum is groot, druk en gezellig. Overal eettentjes en terrasjes. Prachtige oude, smalle straatjes met mooi gerestaureerde huisjes. Ik zal hier vroeger ooit geweest zijn, maar ik kan me er niets meer van herinneren.










- Posted using BlogPress from my iPad

Geen opmerkingen:

Een reactie posten