99. Tweedehands in Hoorn

Hoog tijd voor een nieuw blogje. Maar ja, waar moet je over schrijven als je in de tussentijd niet hebt gevaren? De boot ligt achter het huis: de rommel van de zomervakantie is opgeruimd, er is gesopt en gezogen. Klaar voor een volgend tripje. Maar we zijn nu bijna twee weken thuis en het weer is nog niet zodanig geweest dat we dachten: “Kom, we pakken de boot en gaan fijn een paar dagen weg!” Ik las zelfs vandaag in de krant dat het KNMI offcicieel heeft bevestigd dat dit de slechtste zomer sinds 1906 is… Wat een armoe!



“Stil zitten” en “thuis zitten”: dat zijn woorden die we niet kennen. Gaan we niet met de boot op pad, dan pakken we wel de auto. Zo zijn we onlangs naar Hoorn gereden. Naar de “Gebruikte Botenbeurs”, georganiseerd door de ANWB en onderdeel van de Westfriese Waterweken. We maken er een rondje IJsselmeer van. Op de heenweg nemen we de dijk Lelystad - Enkhuizen, terug over de Afsluitdijk. Raar om met de auto rond te rijden daar waar we de week tevoren nog met de boot zeilden. Via Enkhuizen rijden we naar Hoorn. De beurs wordt gehouden in de Oude Haven, voor en achter het kleine handbediende brugje. Er heerst een gezellige drukte want er liggen ruim 180 boten. Veel zeiljachten, maar ook motorboten, sloepen en visbootjes. Een groot en gevarieerd aanbod. Veel boten worden door particulieren te koop aangeboden. Ze zijn te herkennen aan het oudere stel dat in de kuip een boekje zit te lezen of een puzzeltje zit te maken, in afwachting van een belangstellende voorbijganger. We zijn niet op zoek naar een andere boot, maar kijken naar bootjes en alles wat daarbij hoort, is altijd leuk: shantykoortjes, demonstraties, kraampjes met accessoires en kraampje met lekkere hapjes. Hmmm.



De KNRM is ook aanwezig. Met twee oudere reddingboten van het reddingbootmuseum in Den Helder. De “Insulinde” en de “Tjerk Hiddes”. Bemand door vrijwilligers. Oudere, gepensioneerde zeebonken die vrijwillig de boten onderhouden en ermee varen. Beide boten dateren van 1920-1930. De Insulinde is mede bekend geworden door zijn kapitein Klaas Toxopeus. De Tjerk Hiddes wordt ’s winters nog wel eens gebruikt als er ijs ligt. De moderne boten met de waterjets kunnen dan niet ingezet worden. Leuk om binnenin te kijken en te zien met welk materiaal en met welke hulpmiddelen deze dappere kerels indertijd hun gevaarlijke werk moesten doen.


Zolang we zelf varen zijn we al donateur of “redder aan de wal” zoals de KNRM het zelf noemt. Wat mij betreft zou elke watersporter dat eigenlijk verplicht moeten zijn. De KNRM krijgt geen enkele subsidie, bestaat bij de gratie van schenkingen en de inzet van vrijwilligers, maar doet met prachtig, modern materieel fantastisch en onmisbaar werk.
Wij doen nog een extra donatie en varen een stukje mee met de Tjerk. Even het IJsselmeer op en proeven hoe het vroeger moet zijn geweest. Onbetaalbaar!