361. Regen

We worden met regen wakker en het blijft de hele verdere dag regenen. Het is veelal een vieze miezer, maar je wordt er wel nat van. Soms wordt de miezer afgewisseld door een echte hoosbui. Het waait behoorlijk. Windkracht 5 à 6. De wind giert tussen de boten en soms zijn we zelfs aan het schommelen. En dat terwijl de boot beschut tussen de hoge flatgebouwen ligt.

Het plan om met de trein naar Brugge te gaan, schuiven we een dagje op. Er lijkt ons niet veel lol aan om in de nattigheid van die mooie stad te 'genieten'. Schuifelend van onder de ene luifel naar de volgende luifel.
De Denksport Kruiswoordpuzzel boekjes vinden vanmorgen gretig aftrek. Ik heb bij Delhaize (nee mevrouw, we gaan nu niet Albert Heyn heten en we gaan ook geen AH producten verkopen...) al een nieuwe voorraad gekocht, want het gaat hard zo. Je hebt ze zelfs in een Vlaamse uitvoering. Lijkt me op zich ook erg interessant... Amai, wat staat daar!?

Vanmiddag trekken we toch het maar de zeiljacks en de stoute bootlaarzen aan en gaan we naar buiten. We verkennen de drukke winkelstraat en nemen nog een foto van het Walhalla voor zoetekauwen: de Candyshop. Vijf jaar geleden was de foto mislukt. Dit is een herkansing dus...

We besluiten daarna weer het trammetje te pakken, maar nu in zuidelijke richting. In de tram zit je tenslotte warm en droog... Zelfs de tram heeft last van de wind en rijdt al hotsend en schuddend langs de zee. We blijven zitten tot het eindpunt: station De Panne. We zijn de allerlaatste passagiers in de tram. Echte Hollanders: we willen wél waar voor ons geld...

De Panne is de halte net na Plopsaland. Zo op het oog een groot pretpark waar wij met onze kinderen nooit naar toe zijn geweest. Misschien later eens met de kleinkinderne? Het is vandaag druk bezocht, want op de terugweg gaan er hele families naar huis. Ook daarom besluiten we halverwege niet uit te stappen: de tram zit propvol en we hebben geen zin om tot Oostende te moeten staan.

Terug in de stad gaan we naar ons favoriete wafelrestaurant 'Cappucino'. Het is er smoordruk. Altijd een goed teken bij een restaurant. We zijn in België: geen bezoek aan België zonder een wafel gegeten te hebben. Om het toch nog een beetje een zweem van gezondheid mee te geven, bestellen we er een met verse vruchten. Heerlijk knapperig korstje en niet vet van binnen. Smullen!

Pas tegen zevenen zijn we weer thuis. De internet verbinding is per ongeluk eventjes redelijk goed. We kunnen zowaar skypen met onze oudste kleinzoon.


- Posted using BlogPress from my iPad