48. IFKS

Aan het eind van onze zomervakantie besluiten we nog een nachtje in Hindeloopen door te brengen. De laatste stop voordat we definitief het binnenwater opzoeken, op weg naar huis. We zeilen richting “Hylpen” en komen onderweg naar ons idee wel erg veel skûtsjes tegen. Dat is raar want zoveel varen er hier anders nooit. Er gaat nog steeds geen lichtje branden. We motoren de havenkom binnen en zien dan tientallen skûtsjes zij aan zij. Eindelijk worden we wakker: we zijn onverwacht in het rondreizende IFKS-circus beland. “Chips, dan kunnen we hier niet liggen.” De kom is veel gezelliger dan de jachthaven. Niets ten nadele van de Marina: het is een mooie haven met prachtige voorzieningen, maar vaak lig je aan lange, verlaten steigers tussen lege boten en zonder enig uitzicht. Soms is het een echte uitgestorven “opberghaven”. We zijn niet de enigen die het midden in het dorp leuker vinden: het is er vaak druk en het stapelen kan soms immense vormen aannemen. Maar geloof me, hoe meer er gestapeld wordt, hoe gezelliger het is… Als je niet bang bent voor een paar vreemde voeten over je dek, dan kan je er hele leuke contacten aan overhouden! Nou ja, het is niet anders. Dan maar linksaf de Marina in. De gezelligheid en het vertier in het dorp maken waarschijnlijk een hoop goed.

 

De IFKS is min of meer het kleine zusje van de SKS. Met de SKS (Sintrale Kommisje Skûtsjesilen), kunnen maar 14 skûtsjes meedoen. Er waren indertijd echter nog veel meer eigenaren van skûtsjes die het leuk vonden om in de bouwvakvakantie onderlinge wedstrijden te varen. Voor hen is het IFKS opgericht: de Iepen (Open) Fryske Kampioenskippen Skûtsjesilen. Er doen een stuk of 60 schepen aan mee en er wordt in vier klassen gezeild. Het heet dan wel “Iepen” maar ook deze schepen moeten aan bepaalde eisen voldoen. Verder zijn er duidelijke verschillen: zo gaat er minder geld in om dan in de SKS. Er wordt aan toeschouwers geen toegang geheven en de inkomsten van tv, reclame en sponsoren zijn beduidend minder dan die van de grote zus. De wedstrijden vinden plaats na die van de SKS en duren ook wat korter: een week in plaats van twee weken. Bovendien beperkt het wedstrijdveld zich tot het zuidwesten van Friesland. De uitrusting is misschien iets minder professioneel maar het enthousiasme is er niet minder om. De bemanning van deze schepen wordt vaak gevormd door hechte vriendengroepen die uit liefde voor het schip en de sport er het hele jaar druk mee zijn. ’s Winters geldschieters zoeken en het schip opknappen, onderhouden en verbeteren. ’s Zomers charteren met groepen om wat bij te verdienen, gezamenlijk trainen en wedstrijden varen. Ware liefhebbers zijn het. In de havenkom van Hindeloopen heerst een drukke en opgewonden sfeer. We zien de laatste boten arriveren en bewonderen hun gemanoeuvreer op de vierkante centimeter. De bemanningen en omstanders brengen een hele gezellige avond door op het dek en op de kant. Veel drank, veel gelach, veel grappen en een hoop lol. De visboer en de kroegen hebben over klandizie niet te klagen.

De volgende morgen regent het flink en er waait er een stevige wind. Hoewel ik stiekem denk dat onze stoere deelnemers dat wel mooi vinden, is het jammer voor het publiek. Desalniettemin verzamelen zich gelukkig toch nog veel toeschouwers op de dijk. Het is een puike plek om de wedstrijden te volgen. Een natuurlijke tribune met meer dan genoeg ruimte en een prachtig uitzicht. Je moet alleen even de modder en de striemende regen om je benen wegdenken. Hele families zitten met klapstoeltjes, paraplu’s, koelboxen, plastic zeiltjes en verrekijkers startklaar.

 

De weg langs de dijk staat volgebouwd met kraampjes. Het grootste deel van de dag ligt er plastic over de koopwaar uitgespreid; vastgepind met talloze wasknijpers. Nu en dan klaart het weer even op en kunnen we ook daadwerkelijk zien wat er te koop wordt aangeboden. Geduldig schuifelt men onder het lange lint van afdakjes door. Het is rotweer maar we vermaken ons prima en de plaatselijke horeca vaart er wel bij. ’s Avonds kijken we op ons ieniemienie notebook-tv’tje naar het dagelijkse verslag van Omrop Fryslân om te zien welke details van de wedstrijd we eventueel hebben gemist. We genieten van het smeuïge Friese commentaar en de soms komische interviews met de deelnemers. De IFKS: een mooi stukje Fries cultureel erfgoed dat wat ons betreft nog heel lang mag blijven!