Hoe mooi je boot ook is, je houdt altijd wat te wensen over. Van ons geld afkomen in een watersportzaak is voor ons geen enkel probleem. De klep van de Ketelbrug lijkt hersteld te zijn dus we kunnen weer zonder gevaar de reis naar Kniest in Almere ondernemen; een van de snoepwinkels voor bootjesmensen.
We zitten namelijk nog met de marifoon. Hij zat in de boot toen we hem kochten. Een merk dat ook bij Kniest wordt verkocht. De vorige eigenaar had nog niets ingeprogrammeerd; hij had het niet zo op met dat moderne gedoe. Dat was alleen maar gunstig voor ons. Voor vertrek uit Engeland hebben we ons nieuwe MMSI-nummer erin gezet. Wel handig voor als we midden op zee mochten vergaan. Onze ATIS code konden we er niet in kwijt. Niet vreemd als je weet dat in Engeland een ATIS code helemaal niet wordt gebruikt. Wij dus zonder ATIS op pad. Het bleek geen probleem want eenmaal in Nederland is het nooit iemand opgevallen dat we zonder roepnaam uitzonden. Maar, rechtschapen burgers als we zijn, willen we het voor het komende seizoen toch wel geregeld hebben.
De marifoon wordt bij Kniest aan de beademing gelegd (lees: laptop). Gelukkig is het probleem snel verholpen. Een kwestie van in de juiste software op de juiste plek een vinkje
√ zetten. De ATIS en de MMSI zitten er weer in en we kunnen nu ook weer alle standaard Nederlandse kanalen ontvangen.
Dat was van de zomer toch wel even lastig, kom je na een lange tocht eindelijk bij een jachthaven aan en wil je informeren of er plek is, staat het kanaal van de jachthaven helemaal niet in je marifoon…Dan kijk je toch wel even raar.
Gelijk maar een handset voor de marifoon gekocht. Te monteren in de kuip. We vinden het op onze leeftijd (ha, ha, ha…) toch wel een beetje begrotelijk om steeds naar binnen te moeten klimmen om te horen wat er over de marifoon wordt gezegd. Vooral als je toch al een beetje pips om de neus bent; dan is binnen zitten niet zo’n goed idee. Meestal is het dan een gevalletje “hoge golven” en moet als extra hindernis het onderste schotje ook nog genomen worden
Ze hebben alleen een crèmekleurige handset op voorraad. Wel een beetje erg hip. Je bent er zo aan gewend dat die dingen zwart zijn. Maar laten we ook eens modern doen, waarom ook eigenlijk niet? Daar komen we snel achter. Wanneer we de hoorn bij de kuip houden staat het geheel als een vlag op een modderschuit. Crème en wit gaat in dit geval echt niet samen. Misschien staat het vreselijk cool op een speedboot, maar niet bij ons. Dus maar weer terug naar Kniest.
Helaas.
De zwarte modellen zijn in de Nederlandse vestigingen niet voorradig. Dan maar in Engeland bestellen. Een week later al komt het pakketje met de post. Ergert u zich daar ook zo vreselijk aan? De postbode komt het langsbrengen, niemand thuis. Volgende dag probeert hij het weer. Weer niet thuis. Tsja, verbazingwekkend hè? Er zijn nu eenmaal mensen die min of meer dagelijks naar hun werk gaan. Op de derde werkdag ‘s middags kunnen we het pakketje bij de plaatselijke supermarkt afhalen. Irritant als je haast hebt en je weet van tevoren dat het pakketje eerst drie dagen in de auto van de postbode blijft liggen…We maken het pakketje open en, verrassing: het is een crème exemplaar. Weer bellen en retour zenden. Al met al nog steeds geen handset om te monteren. We hopen dan maar dat we het nog voor de meivakantie zullen gaan beleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten